مقایسه تعدیل کننده های نور عکاسی پرتره استودیویی

آیا تا به حال این سوال برایتان پیش آمده که تعدیل کننده های نور (light modifiers) استودیو چه تفاوتی در پرتره های شما ایجاد می کنند؟ آیا تا به حال متقاعد شده اید که آنها در کیفیت نور تفاوت ایجاد می کنند؟ در این آموزش عکاسی پرتره من تصمیم گرفتم چند آزمایش انجام دهم تا اثراتی که چند تعدیل کننده نور استودیوی پایه می توانند بر پرتره ها داشته باشند را به شما نشان دهم.

برای عده ای، تعدیل کننده مناسب ممکن است یک تصویر را عالی کرده، و تعدیل کننده اشتباه می تواند آن را خراب کند.

اصطلاحات تکنیکی:

قبل از هر چیز، اگر در نورپردازی مصنوعی تازه کار هستید، بیایید نگاهی به چند اصطلاح تکنیکی بیانداریم:

فلاش – یک منبع نور مصنوعی الکترونیکی که یک نور ناگهانی و کوتاه را بیرون می دهد. فلاش در آمریکای شمالی تحت عنوان استروب نیز شناخته شده است.

رفلکتور – پنلی که نور را به سمت منبع بازتاب می کند و در انواع نقره ای، طلایی، سیاه، سفید، پارچه ای یا جنس های دیگر موجود است. (آشنایی با انواع رفلکتور)

تعدیل کننده نور – یک شیء متصل به قسمت جلوی فلاش برای تغییر کیفیت و تاثیر نور ورودی به دوربین.

چتر عکاسی – یک چتر ساخته شده از پارچه نیمه شفاف که نور می تواند از میان آن عبور کند.

دیفیوزر (پخش کننده) – ماده ای که نور با عبور از میان آن به طور یکنواخت پراکنده می شود، در نتیجه نور را نرم تر کرده و درخشش شدید و خشن آن را کمتر می کند.

سافت باکس – یک محفظه بسته که معمولا با پارچه سفید یا نقره ای پوشیده شده است، و در اَشکال مختلف (مانند مربعی، مستطیلی، چتری، هشت ضلعی) موجود است. سافت باکس نور فلاش را محدود کرده و آن را از میان یک ماده پخش کننده عبور می دهد، در نتیجه اجازه می دهد تا کنترل بیشتری بر اندازه و پخش نوری که به سوژه شما می رسد داشته باشید.

گرید (توری) – معمولا از نوارهای پارچه ای ساخته می شود، که به هم دوخته می شوند (به صورت مشبک) تا یک گرید سه بعدی را ایجاد کنند که به تعدیل کننده نور متصل می شود. گرید نور را متمرکز کرده، آن را جهت دارتر می کند، و به عکاس اجازه می دهد تا کنترل بیشتری بر آن داشته باشد. همچنین نشت نور به قسمت های دیگر را نیز محدود می کند.

تعدیل کننده های نور استودیوی مورد استفاده در این مقاله

بیایید با نمودار نورپردازی که در زیر نشان داده شده، شروع کنیم. چیدمان من شامل ۲ منبع نور و موارد زیر بود:

• یک دیوار تیره
• یک رفلکتور پنل نقره ای در سمت چپ دوربین
• یک فلاش بلند در سمت چپ دوربین برای روشن کردن موها – من به دنبال جدا کردن سوژه از پس زمینه نبودم، چون از یک کاناپه رنگی روشن استفاده می کردم که سوژه و پس زمینه را از هم جدا می کرد. همچنین یک نورپردازی نسبتا تاریک، و حالت دار (احساسی) می خواستم، بنابراین فلاش را با چند لایه پارچه دیفیوزر پوشاندم. این کار نور را کاهش داده و به جای این که بر روی دیوار بتابد، آن را به سوژه محدود کرد.
• یک فلاش در سمت راست دوربین که تعدیل کننده های مختلف را به آن متصل کردم.
• تعدیل کننده های نور استودیو: سرپوش فلاش، چتر نیمه شفاف، سافت باکس چتری، سافت باکس ۶۰ × ۹۰، پارچه دیفیوزر، گرید.

البته، شما با یک منبع نور هم می توانید عکس بگیرید. در اینجا می توانید آموزش عکاسی پرتره با یک منبع نور برای مبتدیان را ببینید.



سمت چپ: #۱ چتر عکاسی رو به سمت بیرون (پشت به سوژه). سمت راست: #۲ چتر عکاسی رو به سمت داخل (رو به سوژه).

۱

چتر عکاسی پشت به سوژه

برای تصویر بالا سمت چپ، من از یک چتر عکاسی و فلاش پشت به سوژه استفاده کردم. می توانید ببینید که هنوز هم نور به صورت سوژه می تابد، اما سایه ها در سمت چپ صورت و گردن او بسیار واضح تر و شدیدتر هستند. نور اصلا نمی توانست به رفلکتور سمت چپ سوژه برسد.

۲

چتر عکاسی رو به سمت سوژه

حالا آن را با تصویر سمت راست مقایسه کنید. من فلاش و چتر را ۱۸۰ درجه چرخاندم، به طوری که فلاش رو به سمت سوژه قرار گرفت و از پشت چتر عکس گرفتم. سایه ها بسیار نرم تر هستند، نور بیشتری به سوژه رسیده است، و می توانید نوری که به کاناپه در سمت چپ تابیده است را نیز ببینید، که به این معنی است که رفلکتور کار خود را در بازتاب نور به خوبی انجام داده است.



سمت چپ: #۳ فلاش تنها با سرپوش. سمت راست: #۴ سافت باکس چتری

۳

فلاش تنها با هود یا سایبان

برای تصویر بالا سمت چپ، من با استفاده از فلاش الکترونیکی و هود (hood) آن عکس گرفتم. از آنجا که این فلاش نسبتا کوچک است، پخش نور را کمی محدود کرده و آن را بیشتر بر قسمتی که نورپردازی می کنید، متمرکز می کند.

نور درست همانطور که از هود خارج می شود، پخش می شود. سایه های روی صورت در اینجا هنوز هم مشخص هستند، و آنقدر که من دوست دارم نرم نیستند، اما خیلی بهتر از #۱ است، که در آن سایه ها بسیار تاریک تر و سخت تر هستند.

۴

سافت باکس چتری

در تصویر بالا سمت راست، من از یک سافت باکس چتری گود استفاده کردم که به من اجازه می داد تا هم فلاش و هم چتر را پشت به سوژه قرار دهم. چتر پوشش نقره ای دارد که تمام نور را از میان یک پارچه دیفیوزر به سمت سوژه بازتاب می کند. کیفیت نور حاصل نرم تر است و به دلیل بازتاب و پخش، به طور یکنواخت تر پراکنده شده است.

آن را با تصویر #۲ مقایسه کنید که در آن تنها از چتر عکاسی بدون بازتاب استفاده شده است. توجه کنید که چطور کیفیت نور بر روی پوست ملایم تر و یکنواخت تر است، و سایه های روی گردن و زیر بینی نیز نرم تر هستند.



سمت چپ: #۵ بدون پنل دیفیوزر. سمت راست: #۶ سافت باکس با پنل دیفیوزر.

۵

سافت باکس بدون پنل دیفیوزر

من این بار از یک سافت باکس مستطیلی ۶۰ × ۹۰ برای تصاویر بالا استفاده کردم. تصویر سمت چپ یک نمونه بدون پنل دیفیوزر بر روی سافت باکس است. عکس گرفتن از سوژه بدون پنل دیفیوزر مانند عکاسی با یک هود است، مانند مثال #۳ (هود نیز دارای یک پوشش نقره ای است)، فقط سافت باکس بزرگتر است.

نور فلاش از سوژه به پوشش نقره ای سافت باکس می تابد و از پوشش نقره ای به سمت سوژه بازتاب می شود، بدون این که لازم باشد از میان یک پنل دیفیوزر عبور کند.

۶

سافت باکس با پنل دیفیوزر

با مقایسه دو تصویر بالا، آیا متوجه کیفیت نرمتر نور بر روی چهره سوژه در تصویری که دارای دیفیوزر است، شدید؟ تفاوت ظریفی است، اما من می توانم آن را ببینم. اگر دقیق تر نگاه کنید، می بینید که نور بدون دیفیوزر سردتر و کمی سخت تر است. این نور به طور مستقیم از پوشش نقره ای سافت باکس می آید و از میان هیچ دیفیوزری رد نشده است.

این تفاوت بر روی کاناپه قابل توجه است؛ تصویر سمت چپ کمی شارپ تر است و تصویر سمت راست تاریک تر و یکنواخت تر. چشم سمت چپ سوژه را مقایسه کنید (سمت راست دوربین) – سایه ها در تصویر سمت چپ قوی تر و عمیق تر از تصویر سمت راست هستند.

اثر تعدیل کنندگی یک پارچه دیفیوزر اینگونه است!



سمت چپ: #۷ سافت باکس با گرید. سمت راست: #۸ سافت باکس پوشانده شده با گرید با قدرت تنظیم شده.

۷

سافت باکس با گرید

من یک گرید به چیدمان نور بالا اضافه کردم، بنابراین اکنون یک سافت باکس نقره ای با یک پنل دیفیوزر به علاوه یک گرید متصل به جلوی پنل دیفیوزر داریم. این چیدمان سافت باکس پوشانده شده با گرید (گرید شده) نامیده می شود.

توجه کنید که چقدر میزان نور کاهش یافته است. نور بر روی چهره متمرکز شده، و نشت نور کمی بر روی لباس ها، بازوها و قسمت های بیرونی فضای عکسبرداری شده وجود دارد.

تصویر حاصل بسیار تاریک تر، پر حس و حال تر، و دارای تُن های گرم تر است. با این حال، من احساس می کنم که خیلی کم نوردهی شده، و جزئیات روی لباس از دست رفته است، در حالی که من می خواستم آنها را نشان دهم. دیوار سبز خیلی سیاه به نظر می رسد، و لباس خیلی با آن ترکیب شده است.

۸

سافت باکس پوشانده شده با گرید با قدرت تنظیم شده

در تصویر بالا سمت راست، من سافت باکس پوشانده شده با گرید را هنوز دارم ولی قدرت فلاش را به دلخواه خودم تنظیم کردم تا جزئیاتی که می خواستم را برگردانم. این تنظیمات فلاش جدید، چهره را بیشتر روشن کرد و هایلایت های موها و چشم ها را برگرداند. همچنین کمی نور به پس زمینه نیز اضافه کرد.

تصویر نهایی که من در ذهنم داشتم دارای یک پس زمینه بافت دار بود، بنابراین این بافت را در فتوشاپ به دیوار سبز تیره اضافه کردم. به نظر من، یک بافت ظریف جلوه بیشتری به تصویر می دهد و بیشتر با نورپردازی تیره و حالت داری که من به دنبالش بودم، متناسب است.



این مقایسه تعدیل کننده های نور برای شما مفید بود؟ لطفا تجربیات خود را از نورپردازی در استودیو در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

نویسنده: لیلی ساویر (Lily Sawyer)