نقد عکس #۱۴۹

«نقد عکس» نام یکی از بخش های لنزک است. در بخش نقد عکس، که آخر هفته ها برگزار می شود، ما عکس ارسالی یکی از خوانندگان عزیزمان را منتشر می کنیم و از شما خواهش می کنیم که انتقادات سازنده خود را در مورد آن مطرح نمایید. این یک راه عالی برای یادگیری بیشتر در مورد عکاسی، مطرح کردن دیدگاه ها و نقد شدن عکس خود شماست. در ادامه از شما برای شرکت کردن در این بخش و مطرح کردن نظرتان در مورد عکس نقد شماره ۱۴۹ دعوت می کنیم.

قوانین ساده این بخش

  • گاهی ما عمدا عکس هایی که بی عیب نیستند را انتخاب می کنیم، پس لطفا با انتقادات سازنده خود به دوستانتان کمک کنید
  • آزادانه هر نصیحتی که می دانید مفید است را مطرح کنید – ترکیب بندی، نورپردازی، ویرایش و…

کاندید این هفته بخش نقد عکس (برای مشاهده سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید):

عکس

مشخصات عکس :

  • دیافراگم: f/5
  • سرعت شاتر: ۱/۱۰۰sec
  • حساسیت سنسور: ISO-200

عکاس: آقای محمد کریمی فرانی

قصد داشتید چه چیزی را به تصویر بکشید؟

تنهایی و کهولت سن.

لطفا نظر خود را در قسمت نظرات، پایین همین صفحه، مطرح نمایید. شما چگونه چنین صحنه یا عکسی را به طور متفاوتی به تصویر می کشیدید؟ تشکر فراوان از همه عزیزانی که هفته گذشته در این بخش دیدگاهشان را مطرح نمودند.

سازنده ترین نظرات در سایت به شکل برجسته ای نمایش خواهند یافت. شما هم می توانید با کلیک روی این لینک عکس خود را برای بخش نقد ارسال نمایید.

مروری بر نقد عکس هفته گذشته

یکی از دیدگاه های برجسته هفته گذشته: javadooo72: با سلام . چنتا نکنته رو خواستم یادآور شم . اول اینکه دیدم سرعت شاتر یک شصتم ثانیست و فوکالی ک توش عکس گرفته شده ۱۴۰ ….همونطور ک میدونیم بهتره ک سرعت شاتتر برابر فوکال یا بیشتر باشه دوم اینکه عکس دارای وزن خوبیه و از لحاظ ترکیب بندی خوبه .. شاید میشد بیشتر منتظر موند ک نفر سمت راست صورتش رو عین دو نفر دیگه نشون بده کامل …در مورد ایده سیاه و سفید کردن این عکس هم تا حدودی موافقم . اما باید رنگی رو هم دید. متشکرم از به اشتراک گذاری عکس.

لنزک: نقد فوق یکی از نقد های برجسته مطرح شده در هفته گذشته می باشد. ما سعی می کنیم هر هفته یکی از نقد های سازنده خوانندگان عزیزمان را در این قسمت معرفی کنیم، اما قطعا قضاوت در مورد «برجسته ترین» نقد بر عهده شما است. از این رو توصیه می کنیم شما نیز تمامی این نقد ها را مطالعه بفرمایید. برای مطالعه تمامی نقد های مطرح شده در هفته گذشته، روی عکس فوق کلیک کرده و به پایین صفحه مراجعه نمایید.

نظرات شما

  1. omidarmat

    ۱۲ مهر ۱۳۹۵

    سلام. ضمن تشکر از آقای محمد کریمی فرانی، چند تا نکته رو لازم می دونم که در اینجا عرض کنم.
    اول اینکه عکس به لحاظ ترکیب بندی و سبک بصری در زمره ی تصاویر مینیمال قرار می گیره و چشم بیننده رو به واسطه ی سادگی کادر، به عکس خیره نگه میداره. این نکته ی مثبتی در ثبت عکس هست.
    نکته ی دوم اینکه کادر عکس به میزان ۲ تا ۳ درجه در جهت ساعت گرد کج هست. همچنین اعوجاج ناشی از لنز دوربین هم در تصویر (گرچه خیلی نامحسوس) دیده میشه. به نظر میرسه عکاس هدف مفهومی و بیانی خاصی رو با کج گرفتن عکس دنبال نمی کرده، بنابراین بهتر بود در ویرایش بعد از عکاسی اصلاح کجی کادر و رفع اعوجاج ناشی از لنز انجام میشد.
    نکته ی سوم در مورد یک پیشنهاد جزئی در مورد کادر بندی است. به نظر میرسه اگر نمای مدیوم شات استفاده میشد و شخص از زیر زانو به بالا در تصویر گنجانده میشد، هم به کمینه گرایی (مینیمالیسم) تصویر اضافه میشد و هم به سبب سمت و سوی نگاه شخص (که به سمت پایین است) سؤالی در ذهن بیننده ی عکس ایجاد میشد که این منجر به افزودن درگیری بصری بیننده با عکس میشه. البته باید در نظر داشت که این کادر کفش های سوژه رو از عکس حذف میکنه که شاید عکاس با نشان دادن کفش های سوژه سعی در بیان مفهومی داشته.
    نکته ی چهارم که به سبب انتخاب مناسب زاویه دید توسط عکاس در عکس خودنمایی میکنه نوع و نحوه ی پوشش شخص هستش. اگر سر سوژه در نظر گرفته نشه، سبک پوشش و لباس او، هیکل یک مرد رو برای بیننده تداعی میکنه. این چیزی ست که در نگاه اولِ بیننده به سوژه در ذهن متبادر میشه. حتی چین و شکن های چهره ی سوژه، عینک بزرگی که به صورت داره و بندهای کوله پشتی اش، باز هم همین تصور رو در ذهن بیننده ایجاد میکنه. با دقت بیشتر و با توجه به روسری که بر سر سوژه دیده میشه، فرایند اصلاح این تصور در کمال ناباوری در ذهن بیننده شروع میشه و تعارضی که این امر در ذهن بیننده ایجاد میکنه موجب میشه تا بیننده بیشتر و بیشتر مجذوب و خیره به عکس بشه.
    نکته ی پنجم رو در مورد هدف عکاس اضافه میکنم که بیان “کهولت سن و تنهایی” ذکر شده و این دو امر در عکس به خوبی دیده میشه هر چند که به نظر میرسه رعایت قانون یک سوم در این عکس شاید قدرت بیان مفهوم “تنهایی” رو قدری تضعیف کرده. اگر سوژه در میانه ی کادر جای داده میشد و (در صورتی که شرایط محیط اجازه دهد) عکس از فاصله ی بیشتری از سوژه یا با فاصله ی کانونی کمتر لنز گرفته میشد، به سبب کوچک تر شدن سوژه در مقابل پس زمینه و فاصله خلوت یکسان از هر دو طرفِ او، مفهوم “تنهایی” با قوت بیشتری به بیننده منتقل میشد. لازم به یاداوری ست که قانون یک سوم و نقاط طلایی برای جلب توجه مستقیم بیننده به موضوع عکس استفاده میشه و بنابراین قانون یک سوم با مفهوم “تنهایی” که احساس بی توجهیِ اطرافیانِ سوژه رو القا می کنه، تا حدی متناقض هست. به این دلیل به نظر می رسه شکستن قانون یک سوم در این عکس می تونست در جهت بیان مفهوم مورد نظر عکاس کمک کننده باشه.
    بازهم تشکر می کنم از آقای کریمی فرانی به جهت به اشتراک گذاری حاصل کارشون و همینطور از بخش نقد عکس سایت لنزک که امکان به اشتراک گذاری عکس ها و نظرات رو فراهم کرده.

  2. Kamy1365

    ۱۱ مهر ۱۳۹۵

    به نظر من یک نکته نهفته در این عکس اینه که حالت ایستادن و حالت تفکر زن این رو میرسونه که مفهوم انتظار را داره به مخاطب القا میکنه. البته مفهوم تنهایی و کهولت سن هم کاملا مشخص است…اما مفهوم انتظار و منتظر آمدن شخصی هم در عکس نمود دارد. با تشکر ویژه از عکاس محترم که سوژه ای را به بنده معرفی کردند

  3. pouya_88

    ۱۰ مهر ۱۳۹۵

    با نگاه کردن به‌ عکس ابتدا متوجه قانون یک سوم میشیم…که بصورت درست اجرا شده…با توجه به نگاه عکاس محترم و به تصویر کشیدن تنهایی و..ایده خوبی به تصویر کشیدن..صورت این زن کاملا تصدیق کهولت سن(و)نشون میده,و به نظر من نوع نگاه زن و از همه مهمتر فشردن لیوان کاغذی گواهی،ی به تنهایی و رنج اندوه این عکس زیبا..در ضمن فضای عکس که شامل خطوط راست و عمود بر هم و سیاه سفید بودن عکس،کاملا میشه حس تنهایی اندوه و و و…را درک کرد..ممنون از خالق این عکس.


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *