آموزش تکنیک عکاسی نوردهی به راست

یادگیری تکنیک عکاسی «نوردهی به راست» می تواند یکی از ارزشمندترین نکات عکاسی باشد که شما به عنوان یک عکاس یاد می گیرید – به ویژه برای عکاسان منظره. هدف تکنیک نوردهی به راست، ثبت حداکثر مقدار جزئیات و به حداقل رساندن سطح نویز و در عین حال اجتناب از سوختن هایلایت ها یا قسمت های روشن مهم تصویر است. در ادامه این آموزش لنزک، با ما همراه شوید.

وقتی شما به راست نوردهی می کنید، آنچه انجام می دهید به استفاده از قابلیت نمایش هیستوگرام دوربین و/یا قابلیت هشدار هایلایت (highlight alert) بستگی دارد. یعنی با استفاده از این قابلیت های دوربین قصد داریم از سفید شدن قسمت های روشن (از دست رفتن جزئیاتشان) و یا ثبت عکسی تاریک و نویز دار جلوگیری کنیم.

این یک تکنیک به طور ویژه مفید برای عکاسی منظره است که می خواهید جزئیات را در ابرهای روشن حفظ کرده و از افزایش نویز در سایه های تاریک اجتناب کنید. بهترین نتایج با عکاسی فایل های با فرمت خام یا raw به دست می آیند، چون این فایل ها حداکثر میزان داده ها را برای تنظیم دارند.

چرا فقط به طور ناکافی نوردهی نکنیم؟

بسیاری از عکاسان صحنه ها را کمتر از حد لازم نوردهی می کنند (نوردهی ناکافی – underexposed) تا جزئیات را در هایلایت ها (قسمت های روشن) حفظ کنند، اما سایه ها بسیار تاریک می شوند.

هنگامی که هایلایت ها در یک صحنه بیش از حد نوردهی (overexposed) می شوند و می سوزند، برای همیشه از دست می روند، و دیگر با هیچ تنظیمات فتوشاپی نمی توان آنها را برگرداند.

بسیاری از عکاسان برای جلوگیری از داشتن این هایلایت های سفید بدون جزئیات در عکس هایشان، تصاویر خود را تا اندازه ای کمتر از حد لازم نوردهی می کنند و سپس در مرحله پس پردازش آنها را روشن می کنند.

مشکل این روش این است که سایه های تصویر معمولا نویز بیشتری نسبت به مناطق روشن تر دارند و روشن کردن سایه ها باعث نمایان شدن نویز می شود.

این به این معنی است که اگر شما یک عکس تاریک بگیرید که به روشن کردن نیاز داشته باشد، در واقع دارید یک تصویر نویزدار را ثبت می کنید و پس از آن نویز را واضح تر می کنید.

قسمت های روشن تر تصویر سیگنال قوی تر و نویز کمتری دارند، بنابراین به شرطی که شما هیچ چیز مهمی را نسوزانید، بهتر است که یک تصویر روشن بگیرید و آن را تیره تر کنید.

هایلایت های مهم

با وجود این که این تصویر پس از گرفته شدن تاریک تر شده است، جزئیات هایلایت ها در دریا و ابرها غیر قابل بازیابی است.

اگر شما از یک صحنه با یک منبع نور مانند یک شمع یا یک لامپ در آن عکس بگیرید، انتظار نخواهید داشت که بتوانید جزئیات شعله شمع یا المنت لامپ را ببینید.

شما انتظار دارید که این قسمت ها بسوزند. به طور مشابه، اگر شما از یک دریای درخشان عکس می گیرید، انتظار دارید که هایلایت های آینه ای بسوزند.

با این حال، این یک مشکل خواهد بود اگر تمام امواج دریا یک توده سفید بدون جزئیات، که بیش از حد نوردهی شده اند، باشند.

این قسمت ها هایلایت های مهم یا هایلایت های حیاتی هستند و نوردهی باید برای محافظت از آنها تنظیم شود.

استفاده از هیستوگرام برای نوردهی به راست

بیشتر DSLR ها، دوربین های سیستم کامپکت و دوربین های کامپکت گران قیمت می توانند هیستوگرام نوردهی را برای یک تصویر نشان دهند.

این شبیه به هیستوگرام سطوح (Levels) در نرم افزار های ویرایش عکس همچون فتوشاپ است.

هیستوگرام یک نمودار است که توزیع روشنایی یک تصویر را نشان می دهد، با قله هایی که نشان دهنده تعداد پیکسل ها (یا اندازه ناحیه ای) در تصویر هستند که یک روشنایی خاص دارد. پیکسل های تیره در سمت چپ نشان داده می شوند در حالی که پیکسل های روشن در سمت راست هستند.

یک هیستوگرام «نرمال» برای یک صحنه «متوسط» چیزی شبیه به این به نظر خواهد رسید:

اکثر پیکسل ها در اطراف مرکز نمودار جمع شده اند که نشان می دهد روشنایی آنها به سمت میانه محدوده است، اما تعداد کمی پیکسل تاریک تر و روشن تر نیز وجود دارد.

نوردهی کمتر همین صحنه، هیستوگرامی شبیه به این ایجاد می کند:

بدنه اصلی قله به سمت چپ منتقل شده است و خطوط به سمت راست مقیاس نمی رسند، که نشان می دهد هیچ شیء سفیدی در این نوردهی در تصویر وجود ندارد.

اگر صحنه بیش از حد نوردهی شود، هیستوگرام اینگونه به نظر می رسد:

همه قله ها به سمت راست نمودار رفته اند که نشان می دهد بسیاری از پیکسل ها روشن تر از یک تن میانه (mid tone) هستند.

یک قله بزرگ در بالاترین مقدار نشان می دهد که تعداد زیادی پیکسل های کاملا سفید وجود دارند، که نشان دهنده این است که برخی از قسمت ها سوخته اند، و هیچ جزئیات یا درجه بندی تن رنگی ندارند.

چگونه به راست نوردهی کنیم

هدف این تکنیک ثبت حداکثر مقدار جزئیات و به حداقل رساندن سطح نویز و در عین حال اجتناب از سوختن هایلایت های مهم است.

این به این معنی است که نوردهی باید طوری تنظیم شود که هیستوگرام، بدون داشتن یک قله بزرگ در دورترین نقطه، به سمت راست نمودار متمایل باشد.

این کار را می توان با گرفتن یک عکس آزمایشی و بررسی هیستوگرام آن عکس قبل از تنظیم نوردهی و گرفتن عکس بعدی انجام داد. شما می توانید این کار را تا رسیدن به نوردهی صحیح ادامه دهید.

شما می خواهید که نشان هیستوگرام به سمت راست مقیاس برسد و یک قله بزرگ از پیکسل های سفید نداشته باشد. در صورت امکان برای کانال های رنگی به هیستوگرام نگاه کنید تا مطمئن شوید که هیچ یک از آنها نزدیک به سوختن نیستند.

همچنین، می توان هشدار هایلایت (highlight alert) دوربین را فعال کرد تا نشان دهد که چه موقع هایلایت ها (قسمت های روشن) می سوزند، یا در برخی موارد نزدیک به سوختن هستند.

سپس به جای نگاه کردن به هیستوگرام شما می توانید فقط به دنبال قسمت های چشمک زن باشید که نشان می دهد هایلایت های مهم دارند از دست می روند.

رمز این کار، پیدا کردن سطح نوردهی است درست قبل از این که این اتفاق بیافتد. در بسیاری از موارد کاهش نوردهی تا EV 1/3 زیر مقداری که در آن هایلایت های بحرانی شروع به از دست رفتن می کنند، کافی است.

اگرچه این تصویر بسیار روشن به نظر می رسد، اما هیستوگرام تایید می کند که تمام جزئیات مهم در قسمت های روشن عکس یا همان هایلایت ها ثبت شده اند.

اکثر دوربین های سیستم کامپکت و دوربین های کامپکت گران قیمت، و نیز برخی از DSLR ها در حالت نمایش زنده (live view)، قادر به نشان دادن یک هیستوگرام «زنده» هستند که روشنایی صحنه را در نوردهی انتخاب شده قبل از این که عکس گرفته شود، نشان می دهند.

با استفاده از این روش دیگر نیازی به عکس های آزمون و خطا نیست. شما همانطور که نوردهی را تنظیم می کنید، خواهید دید که قله در هیستوگرام حرکت می کند.

آخرین مرحله

هنگامی که شما تصاویر به درستی بیش از حد نوردهی شده خود را داشته باشید، ممکن است لازم باشد تنظیم شوند تا آنطور که می خواهید به نظر برسند.

قبل از تنظیم

شما می توانید از ویرایشگر یا مبدل فایل raw مورد نظر خود برای تیره کردن تصویر استفاده کنید، اما در حین انجام این کار از هیستوگرام چشم برندارید، تا بفهمید که تنظیمات چگونه نمودار را تغییر می دهند.

بعد از تنظیم

اکثر صحنه ها حداقل کمی قسمت های سیاه دارند، بنابراین خطوط هیستوگرام باید به هر دو نقطه انتهایی سمت راست و چپ نمودار برسد، اما این که تصویر درست به نظر برسد مهم تر از این است که هیستوگرام پایبند این روش (راهنمایی) باشد.

م

منبع

برگرفته از: Digital Camera World

نظرات شما

  1. مهدی

    ۲۶ خرداد ۱۳۹۸

    سلام
    ببخشید این مطلب برای فیلمبرداری هم صدق میکنه ؟؟؟
    که ما اور تر بگیریم؟؟

  2. سولماز

    ۵ بهمن ۱۳۹۴

    این مطلب خیلی آموزنده بود

  3. محمد حسن

    ۲ بهمن ۱۳۹۴

    خیلی آموزش عالی بود , ممنون

  4. amir

    ۳۰ دی ۱۳۹۴

    یه سوال دوربین نیکن ۳۲۰۰ هیستوگرام نداره ؟آیا؟

    1. مجید

      ۲۹ خرداد ۱۳۹۵

      ۳۲۰۰ هیستوگرام داره در زمان بازبینی عکس جهت بالا و پایین را فشار دهید هیستوگرام و اکزیف نمایش داده میشود .


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *