آموزش ثبت پس زمینه های جذاب در عکاسی ماکرو

شما یک سوژه ماکروی عالی، زاویه عالی، و ترکیب بندی عالی دارید. فوکوس خود را چک کرده اید، و بر روی نقطه مناسب قرار دارد. انگشت شما در بالای دکمه شاتر است، اگر یک فشار سریع وارد کنید، عکس شما آماده است. همه چیز آنجا برای شما مهیاست… درست است؟ ۰شاید نه. یک چیز دیگر وجود دارد که من از شما می خواهم قبل از گرفتن عکس آن را چک کنید – و آن پس زمینه است.

ببینید، اگرچه سوژه، نورپردازی، و تنظیمات در عکاسی ماکرو بسیار مهم هستند، اما پس زمینه نیز مهم است، بسیار بیشتر از آنچه که مردم اغلب متوجه می شوند. بله کاملا قابل درک است؛ این فقط پس زمینه است. تا زمانی که شما سوژه مناسب دارید، چرا باید نگران باشید؟

اما زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح است، پس زمینه می تواند عکس شما را بسازد یا خراب کند. شما اغلب با پالت ترکیب بندی محدودی کار می کنید. خطوط، رنگ ها، اَشکال؛ عکاسی ماکرو همه چیز را ساده می کند، که نباید بگوییم عکاسی ساده تر می شود. در عوض، هر المان را تقویت کرده و به جزئیات مهم تر توجه می کند.

خوشبختانه، به دست آوردن پس زمینه های خوب چندان کار سختی نیست. همانطور که شما شروع به آگاهی پیدا کردن در مورد پس زمینه ها و اهمیت آنها می کنید، نگاه شما پرورش خواهد یافت. اما برای تسریع تکنیکتان، در این مقاله به پنج نکته اشاره می کنیم که به طور چشمگیری تصاویر ماکروی شما را بهبود خواهند بخشید.

۱

سادگی کلید کار است

من گفتم که پنج نکته به شما می گویم، اما این یکی از همه مهم تر است. این نقطه شروع است که باید مقدم بر تمام ملاحظات دیگر در مورد پس زمینه باشد.

وقتی من می گویم سادگی، لزوما منظورم یک پس زمینه ایستا، یکنواخت، سیاه یا سفید نیست (اگرچه این هم می تواند خیلی خوب باشد). منظور من این است که پس زمینه شما نباید شلوغ و درهم و برهم باشد. شما یک پس زمینه پر از اَشکال و خطوط حواس پرت کننده که نگاه را از سوژه اصلی منحرف کنند نمی خواهید.

به عنوان مثال، یکی از انواع پس زمینه مورد علاقه من فقط یک رنگ تنهاست. هیچ چیز فانتزی ای ندارد، اما هیچ چیز حواس پرت کننده ای هم ندارد. اگر شما در یک منطقه طبیعی عکاسی می کنید، ممکن است بتوانید خودتان را در موقعیتی قرار دهید که کمی درخت در پشت سوژه وجود داشته باشد. سپس می توانید یک پس زمینه سبز و خوب ثبت کنید.

پس زمینه در اینجا یک رنگ سبز ساده است، که سوژه رنگارنگ را برجسته می کند.

و اگر پاییز است، چه بهتر. رنگ طلایی برگ های در حال تغییر تصاویر زیبایی ایجاد می کند.

هنگامی که من این گل را پیدا کردم، موقعیتم را تغییر دادم تا درختان دوردست را در عکس جای دهم، که برخی رنگ های پاییزی دوست داشتنی را به نمایش گذاشته بودند.

نکته مهم در اینجا این است که پس زمینه حواس پرت کننده نیست. هدفتان باید این باشد که پس زمینه سوژه را تکمیل کند بدون این که بر آن غالب شود. به طور کلی، یک پس زمینه یکنواخت مناسب است (اما می توانید چیزی کمی پیچیده تر را نیز امتحان کنید، همانطور که در نکات چهار و پنج در زیر مشاهده خواهید کرد).

۲

دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه

زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح باشد، جدایی کافی بین سوژه و پس زمینه بسیار مهم است. به عبارت دیگر، شما باید سوژه ای پیدا کنید که فاصله قابل ملاحظه ای با هر آنچه که در پشت آن قرار دارد، داشته باشد. زمانی که شما بر روی سوژه خود در پیش زمینه فوکوس می کنید، المان های پس زمینه دور به طور کلی تاری دلپذیری پیدا کرده، و پس زمینه یکنواختی که در بالا در مورد آن بحث کردم را ایجاد می کنند.

خب یک فاصله قابل توجه دقیقا چقدر است؟ به طور کلی، این مسئله به چند چیز بستگی دارد.

این به عمق میدان بستگی دارد. به طور خلاصه، عمق میدان به مقداری از سوژه که شارپ و در فوکوس است اشاره دارد، که با باز و بسته شدن دیافراگم لنز، و فاصله دوربین تا سوژه تغییر می کند.

بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید

اول، فاصله دوربین تا سوژه. هرچه دوربین شما به سوژه نزدیک تر باشد عمق میدان کم تر است و پس زمینه می تواند به سوژه نزدیک تر باشد. اگر دوربین شما تنها پنج اینچ از یک گل فاصله داشته باشد، احتمالا با پس زمینه ای که تنها ۱۰ اینچ با پشت گل فاصله دارد، مشکلی نخواهید داشت. با این حال، اگر دوربین شما پنج فومت از گل فاصله داشته باشد، آن وقت شاید باید ده فوت فاصله بین گل و پس زمینه وجود داشته باشد تا به آن تاری مطلوب دست یابید.

هرچه دیافراگم باز تر باشد (محدوده f/1.8-5.6) عمق میدان کم تر است در نتیجه، سوژه شما می تواند به پس زمینه نزدیک تر باشد، در حالیکه هنوز هم امکان به دست آوردن یک پس زمینه خوب و یکنواخت را فراهم می کند. اما هنگامی که از یک دیافراگم باریک استفاده می کنید (به عنوان مثال، f/8-32)، باید خیلی بیشتر مراقب باشید. بدون فاصله زیاد بین پس زمینه و سوژه، خواهید دید که هرچه در پس زمینه شما وجود دارد (برگ ها، ساقه ها، درختان و غیره)، کاملا مشخص باقی خواهد ماند، و در نتیجه، حواس بیننده را از سوژه اصلی منحرف می کنند.

این گل چند فوت جلوتر از پس زمینه قرار داشت. فاصله زیاد، به علاوه عمق میدان کم در f/2.8 اجازه داد تا برگ های پس زمینه محو در نور خورشید بعد از ظهر، به طرز دلپذیری مات شوند.

۳

به سمت یک آسمان ابری عکس بگیرید

انجام این یکی آسان است، و می تواند به تصاویر واقعا دلپذیری منجر شود. تمام چیزی که نیاز دارد تمایل به عکاسی از زاویه پایین بر روی زمین است، به طوری که بتوانید آسمان را پشت سوژه خود قرار دهید. اگر طبق معمول همیشه عکس بگیرید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید، متوجه خواهید شد که پس زمینه به رنگ سفید یکنواخت و دلپذیری درخواهد آمد.

من تا جایی پایین آمدم که این سوژه درست در بالای خط افق قرار گرفت، و توانستم ابرها را به عنوان پس زمینه ثبت کنم.

۴

در نور خورشید عکس بگیرید

اغلب اوقات، عکاسان ماکرو دوست دارند خورشید را پشت خود قرار دهند، به طوری که نور آن از بالای شانه های آنها عبور کرده و به جلوی سوژه بتابد. اگرچه این می تواند یک استراتژی عالی باشد، اما گاهی اوقات تغییر برخی چیزها می تواند جلوه های خلاقانه ای به وجود آورد.

یکی از جالب ترین تکنیک ها این است که صبر کنید تا خورشید پایین بر روی خط افق قرار گیرد. سپس سوژه را بین خودتان و خورشید قرار دهید، پایین بروید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید. هدفتان نباید جای دادن خورشید در عکس باشد. در عوض، سعی کنید کمی از آن نور طلایی که درست در کنار خورشید قرار دارد را ثبت کنید.

من این تصویر را در حالی گرفتم که بر روی چمن مقابل خودم دراز کشیده بودم، در حالیکه خورشید داشت از خط افق پایین می رفت. این رنگ ها در واقع مستقیم از دوربین بیرون آمده اند (ویرایش نشده اند).

بسیار مهم است که این کار را در اواخر عصر انجام دهید. اگر زودتر این کار را بکنید، نور خورشید بیش از حد روشن خواهد بود. در این صورت آن رنگ های طلایی غنی را به دست نمی آورید، و نوردهی برای سوژه اصلی سخت خواهد بود.

همچنین از شما می خواهم که مراقب باشید؛ از طریق منظره یاب دوربین خود به خورشید نگاه نکنید. این کار می تواند به چشم های شما آسیب برساند. در عوض، در حین استفاده از عملکرد نمایش زنده (Live View) دوربین خود عکس بگیرید.

۵

از رنگ های اطراف خود استفاده کنید

اگرچه یک پس زمینه یکنواخت اغلب بسیار خوب است، اما ممکن است بخواهید به عکس های خود چیزی اضافه کنید. کمی برجستگی. این جایی است که رنگ های شاداب و پر انرژی می توانند مفید واقع شوند.

در حال حاضر، من لزوما پیشنهاد نمی کنم که رنگ ها را مثل لباس هایتان ست کنید، و پیشنهاد هم نمی کنم که از نظریه رنگ استفاده کنید. هیچ نیازی به این کار نیست، نه وقتی که تازه شروع به کار کرده اید. در عوض، فقط سعی کنید به دنبال نقاط رنگارنگ در پس زمینه باشید، و عکس را طوری ترکیب بندی کنید که در پشت سوژه اصلی کمی رنگ وجود داشته باشد.

برای این تصویر، من دوربینم را در زاویه ای قرار دادم که چند گل زرد رنگ در پس زمینه با رنگ قرمز سوژه کنتراست ایجاد کردند.

هنگامی که شما بیرون در حال عکاسی هستید، ممکن است خیلی از گزینه ها را نبینید، اما مکث کنید و به اطراف خود نگاه کنید. سعی کنید در حین تغییر زاویه دوربین از میان منظره یاب نگاه کنید. ممکن است معلوم شود که بعضی از قسمت ها هنگامی که خارج از فوکوس هستند، ناگهان زیبا می شوند.

یکی از تکنیک های مورد علاقه من در هنگام عکاسی از گل ها تنظیم ترکیب بندی است به طوری که یک غنچه دیگر کمی پشت اولی قرار داشته باشد، درحالیکه با یک عمق میدان کم عکس می گیرم. این غنچه در پس زمینه که به صورت یک تکه رنگ خارج از فوکوس نشان داده می شود، سوژه اصلی را کامل می کند.

در اینجا من در جایی قرار گرفتم که یک گل دیگر، کمی پشت اولی، به خوبی خارج از فوکوس نشان داده شد.

ن

نتیجه گیری

عکاسی ماکرو نیازمند توجه دقیق به پس زمینه است، اما اجازه ندهید این کار شما را عقب نگه دارد. با دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه، با عکاسی به سمت آسمان، خورشید در حال غروب، یا گنجاندن رنگ های پر انرژی در عکس، و مهم تر از همه با تمرکز بر سادگی، در مسیر خود برای به دست آوردن تصاویر ماکروی فوق العاده موفق خواهید شد.

اگر نکته ای در ذهن دارید که من در اینجا به آن اشاره نکردم، دوست دارم آن را در قسمت نظرات بخوانم!

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *