فیلمبرداری با دوربین DSLR: راهنمای مقدماتی برای ضبط ویدیو HD – قسمت اول

آیا می خواهید با DSLR خود به ضبط ویدیو بپردازید و نمی دانید از کجا شروع کنید؟ در این مطلب لنزک ما به تمام سوالات شما پاسخ می دهیم: از انتخاب رزولوشن گرفته تا نرم افزارهای مناسب برای ویرایش ویدیو.

قرار دادن قابلیت ضبط ویدیوی HD، در دوربین های دی اس ال آر کانن، نیکون، سونی و دیگر سازندگان دوربین، روز به روز در حال افزایش است. این کار دلیل خوبی دارد: سنسور های بزرگ، عملکرد فوق العاده در نور کم و امکان انتخاب گستره وسیعی از انواع لنز ها، می تواند دوربین های اس ال آر را، با حفظ کاربری عکاسی، به عنوان نسل جدیدی از دوربین های فیلمبرداری مطرح کند. اگر کار با دوربین های HDSLR(دوربین DSLR ای که قابلیت فیلمبردازی HD را داشته باشد) را تازه آغاز کرده اید، این راهنمای لنزک مخصوص شماست: راهنمایی که به دور از پیچیدگی و اصطلاحات پیچیده به طور عملی شروع کار فیلمبرداری HD را به شما آموزش می دهد.

در مورد ویدیوی hd dslr : چه باید بدانیم؟

فیلمبرداری HD با دوربین DSLR، پدیده نسبتا جدیدی به حساب می آید که بعضی ها خیلی از آن استقبال کرده اند. دلیل این استقبال به خاطر کیفیت بالایی است که دوربین برای ضبط ویدیویی در اختیار کاربر قرار می دهد.(کیفیتی در حد دوربین های فیلمبرداری حرفه ای). در واقع، استفاده از این دوربین ها (که به دوربین های HDSLR معروف شده اند) توسط فیلمسازان، روز به روز در حال افزایش است. چرا که هزینه بدنه، لنز و دیگر تجهیزات در فیلمبرداری با این دوربین ها بسیار ارزانتر از تجهیزات فیلمبرداری مرسوم در می آید. از طرف دیگر، گزینه هایی که دوربین های DSLR از نظر انواع لنز پوشش می دهند، به مراتب بیشتر از دوربین های فیلمبرداری حرفه ای است.

خوب این که خیلی خوب است! پس چه کسانی از قابلیت فیلمبرداری HD در DSLR ها اظهار نارضایتی می کنند؟

بیشتر عکاسان سنتی هستند که نسبت به این قضیه بد بینند. چون قابلیت فیلمبرداری در دوربین و موبایل تا به امروز فقط به عنوان یک قابلیت جانبی مطرح بوده است. نظر آنها بر این است که افزودن امکان فیلمبرداری HD به دوربین DSLR، آن را به یک دوربین فیلمبرداری جدی تبدیل نمی کند و بنابراین هزینه برای امکاناتی صرف می شود که در آینده از آن استفاده چندانی نخواهد شد.

آیا نظرشان درست است؟

اجازه دهید این طور بگوییم: قرار دادن امکان فیلمبرداری HD روی DSLR حرفه ای ممکن است از این جهت که تعداد خریداران را افزایش می دهد، از قیمتش بکاهد و آن را نسبت به دوربین فیلمبرداری تک منظوره به گزینه‌ به صرفه تری تبدیل کند. همچنین از وقتی که شرکت های تولید کننده دوربین های DSLR اضافه کردن نمای زنده یا live view را شروع کردند، تعبیه این قابلیت ساده تر نیز گشت.

ارتباط بین ویدیو HD و live view چیست؟

DSLR ها شامل یک سیستم منشور و آینه هستند که امکان تماشای صحنه از دید لنز را به ما می دهند. هنگام فشردن دکمه شاتر و ثبت عکس، آینه بلند می شود، پنجره ویزور یا نمایاب لحظه ای تاریک می شود و تصویر توسط سنسور ثبت می شود. در قابلیت live view، تصویری که بر سنسور می افتد مستقیما به روی LCD منتقل می شود. در این صورت، آینه در طول فعال بودن live view بالا می ماند و دیگر از ویزور (نمایاب یا viewfinder) نمی توان استفاده کرد. ضبط ویدیویی HD به جای آنکه فید نمای زنده را فقط نمایش دهد، آن را روی کارت حافظه ضبط می کند.

چه کیفیتی از ضبط ویدیویی را می توان از دوربین DSLR انتظار داشت؟

بهترین DSLR ها توانایی ضبط با کیفیت فول اچ دی را دارند که رزولوشنی معادل با ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل و با نرخ فریم ۲۴ تا ۳۰ فریم بر ثانیه است. این کیفیت، هم تراز با کیفیت فیلمی است که در بلوری (Blu-ray) ذخیره می شود. برخی از DSLR ها توانایی ضبط ویدیویی با کیفیت ۷۲۰p را دارند، که یک درجه پایین تر از فول اچ دی است و رزولوشن آن ۱۲۸۰ در ۷۲۰ پیکسل است. با این حال این رزولوشن، دو برابر کیفیت فرمت DVD است.

علاوه بر رزولوشنهای مذکور، گزینه های فیلمبرداری با کیفیتهای پایین تر ( مثل VGA که ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل است) نیز برای امکان مدتهای فیلمبرداری طولانی تر و پخش در وب به کار می روند.

اما DSLR من مطمئنا دارای رزولوشن عکاسی بیشتری از آن چیزیست که برای فیلمبرداری ذکر کردید؟

بله درست است، اما فقط برای عکس. چرا که اگر بخواهیم داده های ویدیویی را با رزولوشن ها بالاتر از این ثبت کنیم، پردازش و ذخیره آن در دوربین غیر عملی خواهد بود. علاوه بر آن، هیچ تلویزیونی وجود ندارد که بتواند چنین کیفیت بالایی را پخش کند. بهترین تلویزیون ها در حال حاضر توانایی پخش فول اچ دی ۱۰۸۰p را دارند (که البته به تازگی ۴k با کیفیت ۲۱۶۰ با بازار آمده است)

فرمت ذخیره ویدیو در DSLR چیست؟

اگر هنوز فکر می کنید که در ثبت عکس ثابت، بحث انتخاب بین RAW و JPEG پیچیده است، آن موقع از تنوع فرمت هایی که دوربینهای امروزی می توانند با آن ویدیو را ذخیره می کنند تعجب خواهید کرد. یک فرمت ویدیویی شامل دو بخش است: بخش اول کانتینر یا ظرف است که شامل نحوه بسته بندی و ذخیره/ضبط داده ها می شود. بخش دوم codec است که شامل الگوریتم کدینگ و دی کدینگ داده ها است. البته لازم نیست زیاد در مورد این مسائل نگران شوید. چرا که کانتینر و کدک فیلمبرداری توسط دوربینی که از آن استفاده می کنیم تعیین می شود. دوم اینکه، فرمت این ویدیوها در مرحله خروجی و ویرایش قابلیت تبدیل به یکدیگر را دارد. DSLR های نیکون و المپوس، معمولا از فرمت AVI استفاده می کنند. دوربین های کانن از نسخه های مختلف فرمت MOV استفاده می کنند. پاناسونیک و سونی با فرمت جدید AVCHD کار می کنند.

اجازه دهید که بحث را در همین جا نگه داریم و در مطلب بعدی به ادامه سوالات مطرح شده پاسخ دهیم. حال سوال من از شما این است که در مورد فیلم برداری با دوربین DSLR چه فکر می کنید؟ آیا جزو دسته ای هستید که آن را بی فایده می دانند و یا گروهی که به آن برای فیلمبرداری حرفه ای نگاهی جدی دارند؟ لطفا نظرات خود را در ادامه با ما و دوستانتان در لنزک به اشتراک بگذارید.

م

منبع

برگرفته از: Digital camera world

نظرات شما

  1. محمد

    ۲۲ شهریور ۱۳۹۸

    من کانن ۱۳۰۰D دارم موقع فیلم برداری ۱۲ دقیقه بیشتر ضبط نمیکنه یا به عبارتی حجم فیلم از ۳٫۹۸ گیگ بیشتر نمیشه . چکار باید کرد؟؟


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دادن به taha لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *