پروژه عکاسی: پرتره های افراد بی خانمان و رویاهای قدیمی آنها

عکاس مقیم سانفرانسیسکو هوریا مانولاش (Horia Manolache)، برای پروژه عکاسی جدید خود با نام «شاهزاده و گدا»، با افراد بی خانمان ارتباط برقرار کرده، داستان های آنها را شنیده، و دو پرتره از هر یک از آنها گرفته است: پرتره اول آنها را همانطور که در حال حاضر هستند نشان می دهد، و پرتره دوم آنها را در زندگی یا شغلی که زمانی رویای آن را در سر داشتند، به تصویر می کشد. در ادامه این مطلب لنزک، شما عزیزان را با این پروژه عکاسی خیر خواهانه و زیبا بیشتر آشنا خواهیم کرد.

مانولاش بعد از ملاقات و آشنایی با سوژه های خود، آنها را به یک جلسه عکاسی پرتره در یک استودیوی برپا شده در اتاق یک هتل دعوت کرد. همسر مانولاش برای پرتره های «رویا» موهای سوژه ها را کوتاه کرده و آنها را کمی آرایش (گریم) می کرد، و لوازم و لباس های عکاسی از سایت های eBay و آمازون اجاره یا خریداری می شدند.

مانولاش می گوید: «هدف پروژه من نشان دادن این افراد به شیوه ای غیر مرسوم و از یک زاویه تازه بود، و امیدوارم که این پروژه عکاسی به افراد دیگر کمک کند تا در مورد مشکلات بی خانمان ها تأمل کنند».

مانولاش همچنین تا حد توان به سوژه های خود در قالب غذا، پول، مسکن، لباس، و مساعدت های دیگر کمک کرد.

لنزک: مانولاش در اصل این پروژه را برای کلاسی که برداشته بود شروع کرد، اما همانطور که عکس ها را خلق می کرد، تصمیم گرفت که این عکس ها را به صورت یک کتاب چاپ کند. او در حال حاضر یک کمپین جمع آوری کمک های مالی (در Indiegogo) برای جذب سرمایه از هر کسی که به پشتیبانی از این پروژه و گرفتن یک کپی از کتاب علاقه مند است، اجرا می کند.

امیدواریم که این پروژه عکاسی برای شما عزیزان الهام بخش واقع شده و شاید بتواند در شروه پروژه عکاسی بعدی خودتان ایده هایی به شما بدهد.

نظرات شما

  1. مهدی قربانی

    ۵ بهمن ۱۳۹۵

    واقعاً زیباست و همینطور تعبیر اون دوستمون “آرزوهای بر باد رفته”.

  2. محمد رضا

    ۲ مهر ۱۳۹۵

    یه جورایی نامردی در حقشون
    مثلا اگه من یکی از اینا بودم دوست نداشتم عکسی قرار بود باشم و نشدم رو ازم بگیرم
    یعنی مثلا وقتی یارو می بینه قرار بود خلبان بشه ولی نشد غصه می خوره دیگه

  3. ali

    ۱۶ شهریور ۱۳۹۵

    مجموعه جالب و خلاقانه ای بود…

    یعنی اون یارو واقعا آرزوی آرمانی ش کارگر معدن شدنه؟ :|!!!

    1. محسن پیرنیا

      ۶ مهر ۱۳۹۵

      شاید هم آرزوش مهندس معدن بوده؟!

    2. نیک

      ۳۰ آذر ۱۳۹۷

      مگه کارگر معدن چشه پر از ماجراهایی که برای هر کسی نمیتونه اتفاق بیفته.?
      بماند که کار داشتن برای بعضیا ارزو شده.?
      قبل از اونم بعضیا ارزوشونه توان کار کردن داشته باشن.?

  4. خلیل صحراگرد

    ۱۶ شهریور ۱۳۹۵

    چ ایده ای رو کار کرده.واقعا عالی .ممنون از اشتراک خدا قوت

  5. EKStudio

    ۱۶ شهریور ۱۳۹۵

    خیلی خیلی جالب بود. روایتی تلخ از آرزو های بر باد رفته…


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دادن به مهدی قربانی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *