۱۰ اشتباه ترکیب بندی که عکاسان مرتکب می شوند (و چگونگی جلوگیری از آنها)

آیا عکس های شما اغلب کمی دور به نظر می رسند؟ در مطلب امروز لنزک نکاتی را با شما عزیزان به اشتراک خواهیم گذاشت تا از این ۱۰ اشتباه رایج در ترکیب بندی اجتناب کرده و عکس های بهتری بگیرید.

سوژه بسیار کوچک در کادر

مغز ما کار بزرگ زوم کردن بر روی یک سوژه و به نوعی بیرون نگه داشتن محیط اطراف را انجام می دهد، اما وقتی شما به یک تصویر نگاه می کنید آن جزئیات اطراف واضح می شوند در حالی که سوژه در کادر کوچک و بی اهمیت به نظر می رسد. قبل از اینکه عکس بگیرید در نظر بگیرید که اگر چند قدم به جلو بردارید یا کمی با لنز خود زوم کنید طوری که سوژه کاملا کادر را پر کند، بهتر به نظر می رسد یا نه.

عکاسی مستقیم

بسیاری از تازه کاران اینقدر مشغول پیدا کردن سوژه می شوند که فکر کردن در مورد چگونگی عکاسی از آن را فراموش می کنند. اگر شما مستقیما از یک سوژه عکس بگیرید ظاهر آن را ثبت خواهید کرد، اما ممکن است موفق به ثبت زمینه و فضای اطراف آن نشوید.

به عنوان مثال، وقتی شما در حال عکاسی از یک گل در یک باغ هستید، به جای عکسبرداری مستقیم از لبه باغچه، به عکاسی از آن از بغل فکر کنید طوری که بقیه گل های باغچه در حد فاصل آن گسترش یابند تا یک حس وجود تعداد بسیار زیادی شکوفه و عمق رنگ به شما بدهند.

سوژه در وسط

اگرچه یک سوژه مرکزی گاهی اوقات می تواند کارساز باشد، اما اغلب بهتر است با پیروی از قانون یک سوم از آن عکس گرفته شود. بسیاری از دوربین ها قابلیت نمایش یک شبکه (grid) در منظره یاب و/یا صفحه نمایش را دارند که می تواند با تقسیم صحنه به سه ستون با اندازه برابر و سه ردیف با اندازه برابر، به این قانون کمک کند. سوژه اصلی شما باید در جایی قرار داده شود که دو تا از این خطوط یکدیگر را قطع می کنند (نقاط کلیدی قانون یک سوم)، در حالیکه دیگر عناصر تصویر در امتداد خطوط شبکه قرار داده می شوند.

نبودن هیچ چیز در پس زمینه

چه شما در حال عکاسی از یک منظره باشید و چه یک تصویر از اشیای بی جان، داشتن چیزی در پیش زمینه برای دادن عمق به عکس، اضافه کردن کمی مقیاس و کمک به جلب نظر بیننده، ارزشمند است. یک پیش زمینه خالی و نیز اتلاف فضا می تواند به عنوان مانعی برای چشم عمل کند که شما احساس می کنید باید به آن خیره شوید.

اکثر مناظر، چه یک دسته گل باشد، یک سنگ یا اثر جزر و مد بر روی شن و ماسه، چیزی دارند که می تواند برای اضافه کردن کمی جذابیت به پیش زمینه، مورد استفاده قرار گیرد. وقتی شما در حال ساخت یک صحنه از اشیای بی جان هستید، به شما بستگی دارد که همه چیز را در جای مناسب قرار دهید.

تصمیم گیری در مورد نسبت تصویر هنگام ویرایش

این نکته اغلب با یک پیش زمینه خالی در ارتباط است چون یک تمایل برای کراپ کردن جهت حذف فضای خالی و بهبود ترکیب بندی وجود دارد. کراپ کردن بعد از گرفتن عکس خوب است، اما اگر نسبت تصویر (aspect ratio) را در مرحله عکاسی در نظر بگیرید، اغلب می توانید عکس های بهتری بگیرید. بسیاری از دوربین ها به شما اجازه می دهند تا نسبت تصویر را تنظیم کنید بنابراین شما می توانید قبل از گرفتن عکس، کراپ های مختلف را در منظره یاب یا نمایشگر دوربین ببینید.

پس زمینه شلوغ

هنگامی که برای گرفتن یک عکس عجله دارید، راحت می توانید از شلوغی پشت سوژه خود غافل شوید. در برخی از موارد می توان با عکاسی از یک زاویه متفاوت، تغییر لنز یا عکاسی با یک دیافراگم باز تر از این کار جلوگیری کرد، اما شما باید قبل از فشردن دکمه شاتر اقدام کنید.

سعی کنید به نگاه کردن در اطراف صحنه برای جستجوی بهترین پس زمینه پیش از کادربندی یک عکس، عادت کنید. اگر منتظرید چیزی اتفاق بیفتد، اول پس زمینه را پیدا کنید سپس وقتی که حرکت به نقطه مورد نظر رسید، عکس بگیرید.

به عنوان مثال اگر دارید از یک مسابقه دوچرخه سواری جاده ای عکاسی می کنید، محلی با یک پس زمینه تمیز پیدا کنید، شاید کمی بوته که بتواند به عنوان یک تاری سبز نرم ثبت شده و از درهم و برهمی علائم جاده و چراغ های خیابانی جلوگیری کند.

بیشتر بخوانید: پس زمینه خوب در عکاسی از گل ها

استفاده بد از عمق میدان

عمق میدان یک ابزار بسیار قدرتمند برای ترکیب بندی است، چون می تواند تعیین کند که کدام عناصر در داخل یک صحنه به وضوح در تصویر قابل مشاهده باشند. عکاسی با یک دیافراگم کوچک (ضرایب اف بزرگ) عمق میدان زیادی ایجاد می کند، که اغلب مطلوب است، اما اگر می خواهید سوژه شما نسبت به اطرافش برجسته باشد، معمولا بهتر است با یک دیافراگم باز تر (ضرایب اف کوچک) برای محدود کردن عمق میدان عکس بگیرید.

عدم ارتباط بین عناصر تصویر

بسیاری از تصاویر وقتی که تمام عناصر با هم کار می کنند و به یکدیگر مرتبط هستند، بهتر از آب در می آیند. مثلا در یک عکس منظره، خطوط هدایتگر یک پیاده رو که از پیش زمینه به سمت یک نمای تماشایی ادامه دارند، دو ناحیه را به هم متصل کرده و چشم ها را داخل عکس می کشند. این امر به ما کمک می کند تا صحنه و مقیاس مربوط به آن را حس کنیم. خطوط هدایتگر همچنین می توانند در عکاسی اشیای بی جان و عکاسی ماکرو مورد استفاده قرار گیرند.

عکس ها همچنین معمولا از اشیائی که یک ارتباط منطقی دارند بهره می برند، گرچه عدم این ارتباط می تواند کمی حس سورئال ایجاد کند. به عنوان مثال اگر شما در حال عکاسی از غذا هستید، انتظار دارید که همه چیز در عکس به غذا یا آماده سازی آن مرتبط باشد. قرار دادن یک آچار در این عکس بیننده را گیج می کند.

افق های کج

یک افق کج در یک منظره یا حتی پشت یک سوژه پرتره می تواند فوق العاده حواس پرتکن باشد، بنابراین تلاش برای اطمینان از اینکه مسطح و تراز باشد، ارزشمند است. بسیاری از دوربین ها یک تراز الکترونیکی داخلی دارند که می تواند در منظره یاب یا در صفحه نمایش اصلی برای راهنمایی شما نشان داده شود.

اگر دوربین شما این تراز را ندارد، خرید یک تراز حبابی کوچک را در نظر بگیرید که می تواند روی کفشک دوربین متصل شود. بسیاری از سه پایه ها یک تراز روی خود دارند.

به خصوص مهم است که مطمئن شوید آب مسطح به نظر می رسد. حتی اگر دوربین در زمان عکاسی کاملا هم تراز بود، ممکن است بعد از ثبت متوجه شوید که لازم است تصویر را کمی بچرخانید تا درست به نظر برسد (تراز را در مرحله ویرایش انجام دهید).

عدم در نظر گرفتن رنگ

رنگ عناصر و آرایش آنها در یک صحنه تاثیر بسیار زیادی بر موفقیت یک تصویر دارد، بنابراین مهم است که هنگام گرفتن عکس ها آن را مد نظر داشته باشید.

قرار دادن یک سوژه در برابر رنگ مخالف آن، مثلا قرمز در برابر سبز، باعث می شود برجسته تر به نظر برسد و جلوه کند. به عنوان مثال، یک خشخاش قرمز در یک مزرعه غلات سبز جلب توجه می کند که یک عکاس می تواند بر روی آن سرمایه گذاری کند.

با این حال وقت هایی هست که این کنتراست یا تضاد رنگ ها می تواند بر علیه شما کار کند. یک قطعه آشغال قرمز در یک مزرعه سبز درست مانند یک خشخاش به نظر می رسد، اما به مراتب کمتر جذاب بوده و حواس را از صحنه اصلی پرت می کند. این تکه آشغال یا باید برداشته شود یا از زاویه دیگری عکس گرفته شود تا آشغال از تصویر حذف شود.

تک رنگ یا monochrome کردن عکس می تواند راه بسیار خوبی برای حذف حواس پرتکن های رنگی باشد تا به بینندگان کمک کند داستان یا پیام تصویر را ببینند.

منبع

برگرفته از: Digital Camera World