تصور کنید: بعد از یک روز بزرگ عکاسی به خانه می آیید و هیجان دارید که تمام عکس های زیبایی که گرفته اید را ببینید. اما بعد از دیدن آنها متوجه می شوید که هیچ کدام از آنها به درد نمی خورند، چون تار هستند. در این مقاله به شما خواهیم گفت چه عواملی روی شارپ بودن عکس های شما تاثیر می گذارند و نکات عکاسی برای گرفتن عکس های شارپ را به شما آموزش خواهیم داد.
من مطمئنم که شما هم مثل اکثر ما چنین تجربه ای داشته اید. من شخصا مجبور شدم تصاویر زیادی از مشتری ها را دور بریزم، به دلیل این که شارپ نبودند.
در یک دنیای کامل و بی نقص، شما بعد از هر جلسه عکاسی که به خانه می آیید، ۱۰۰% تصاویرتان شارپ هستند، اما متاسفانه به ندرت چنین اتفاقی می افتد. با این حال، المان های خاصی وجود دارند که شما باید از آنها آگاه باشید و در هنگام عکاسی آنها را در نظر بگیرید، که احتمال تار شدن تصاویرتان را کاهش خواهند داد.
موارد ذکر شده در این مقاله برخی از متداول ترین دلایل شارپ نبودن تصاویر شما هستند.
سرعت شاتر بیش از حد آهسته است
اولین و رایج ترین علت، آهسته بودن بیش از حد سرعت شاتر است. این می تواند به این دلیل باشد که شما از یک مُد عکاسی خودکار یا نیمه خودکار استفاده می کنید، یا به صورت دستی سرعت شاتری را انتخاب کرده اید که برای این موقعیت ایده آل نیست.
به طور معمول، این اتفاق در هنگام عکاسی در طول ساعت طلایی یا زمان دیگری از روز که نور کمتری وجود دارد، می افتد. بعید است که در نور شدید روز با این مشکل مواجه شوید.
یک قاعده کلی این است که هیچ وقت از یک سرعت شاتر آهسته تر از فاصله کانونی استفاده نکنید. به عنوان مثال، برای یک لنز ۱۴mm، من از یک سرعت شاتر آهسته تر از ۱/۱۴ ثانیه بدون سه پایه استفاده نمی کنم. برای یک لنز ۲۰۰mm، از استفاده از یک سرعت شاتر بسیار آهسته تر از ۱/۲۰۰ ثانیه خودداری می کنم، در غیر این صورت وقت آن است که سه پایه را نصب کنم.
گرفتن این تصویر به صورت دستی تقریبا غیرممکن است، اگر یک نتیجه شارپ بخواهید.
همچنین می توانید ایزو را افزایش دهید یا از یک دیافراگم بازتر برای به دست آوردن یک سرعت شاتر سریع تر استفاده کنید. با این حال، به خاطر داشته باشید که افزایش ایزو و/یا باز کردن دیافراگم بر روی کیفیت تصویر نیز تاثیر خواهد داشت.
دیافراگم اشتباه است
علت شماره دو: دیافراگم مناسبی انتخاب نکرده اید.
در f/2.8 شارپ ترین نقطه ممکن است کاملا شارپ، اما بقیه تصویر خارج از فوکوس باشد، که به یک ظاهر کلی تار منجر می شود.
هنگام استفاده از یک دیافراگم باریک تر مانند f/22، متوجه خواهید شد که وضوح کلی کاهش می یابد. اگرچه تصویر از جلو به عقب در فوکوس قرار دارد، اما کمتر از زمانی که از یک دیافراگم بازتر استفاده می کنید، شارپ است.
درک پیدا کردن دیافراگم ایده آل برای هر سناریو می تواند دشوار باشد، اما با کسب تجربه بیشتر، آسان تر می شود.
تکنیک هایی مانند انباشت فوکوس هنگام عکاسی از صحنه هایی که هم المان های نزدیک و هم دور از لنز دارند، مفید هستند.
کلید کار استفاده از شارپ ترین دیافراگم لنز شما یعنی نقطه مطلوب (Sweet spot) است که در مطلب «بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره» آموزش خواهید دید.
باعث لرزش دوربین می شوید
وقتی صحبت از چگونگی ثبت تصاویر شارپ باشد، استفاده از سه پایه نکته ای است که اغلب به آن اشاره می شود. با این حال، تنها نصب دوربین بر روی یک سه پایه لزوما به تصاویر شارپی که انتظار دارید منجر نمی شود.
هنگام فشار دادن دکمه شاتر دوربین، مقدار کمی لرزش ایجاد می کنید. اگرچه این میزان ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما برای ایجاد تاری یا نرم شدن تصویر در هنگام استفاده از سرعت شاترهای نیمه آهسته کافی است.
زمانی دوربین بر روی سه پایه قرار دارد، مطمئن شوید که از یک کنترل ریموت شاتر یا شاتر تاخیری (تایمر) داخل دوربین استفاده کنید. این کار لرزش ناشی از فشار دادن دکمه شاتر را از بین می برد و در نهایت به یک تصویر شارپ تر منجر می شود.
سه پایه محکم نیست و لرزش دارد
زمانی که من تازه کار عکاسی منظره را شروع کرده بودم، هر چقدر تلاش می کردم نمی توانستم بفهمم که چرا تصاویرم کمی تار می شوند: من از سه پایه استفاده می کردم، سرعت شاتر خوب بود و یک ریموت شاتر داشتم. اینها برای ایجاد تصاویر شارپ کافی نبود؟ ظاهرا نه…
چیزی که من در نظر نمی گرفتم این بود که سه پایه ۲۰ دلاری من به اندازه کافی ثابت و محکم نبود که در مقابل باد مقاوت کند یا حتی در یک رودخانه آرام قرار گیرد. هرگونه حرکت در محیط اطراف باعث لرزش آن میشد، به این معنی که عکس های من زیاد شارپ نمی شدند.
بعد از شکستن سومین سه پایه ۲۰ دلاری در عرض یک سال، من تصمیم گرفتم یک سه پایه دست دوم با کیفیت بالاتر بخرم. اگرچه آن سه پایه Manfrotto چند سال استفاده شده بود، اما سه پایه ای خوب و باب میل من بود، و حتی در شرایط ناهموارتر هم هیچ لرزشی ایجاد نمی کرد.
سه پایه ۲۰ دلاری من هنگام عکاسی از این منظره دریایی نمی توانست در برابر باد مقاومت کند.
نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که شما باید سه پایه ای داشته باشید که آنقدر محکم باشد که بتواند از پس شرایطی که معمولا در آن عکاسی می کنید، برآید.
لازم نیست بروید و گران ترین سه پایه ای که پیدا می کنید را بخرید، اما من شخصا از خریدن ارزان ترین سه پایه هم اجتناب می کنم. هرچه سه پایه محکم تر باشد، در شرایط سخت تری می توانید از آن استفاده کنید. به عنوان مثال، من هیچ وقت از سه پایه پیاده روی سبک وزنم برای عکاسی از مناظر دریایی قطب شمال استفاده نمی کنم.
از یک لنز با کیفیت پایین استفاده می کنید
من نمی خواهم بیش از حد بر روی تجهیزاتی که استفاده می کنید تمرکز کنم، چون به شدت معتقدم که شما می توانید صرف نظر از ابزاری که استفاده می کنید، تصاویر زیبا بگیرید. با این حال، وقتی بحث کیفیت تصویر مطرح باشد، هیچ شکی نیست که تجهیزات دوربین پیشرفته تفاوت ایجاد می کند.
ممکن است قبلا شنیده باشید که می گویند «باید به جای دوربین بر روی لنز سرمایه گذاری کنید». لنز بیشتر احتمال دارد که مدت طولانی تری برای شما بماند و در مورد مسئله وضوح تصاویر، لنز از اهمیت بیشتری برخوردار است.
یک لنز ارزان قیمت با کیفیت پایین به اندازه یک نسخه پیشرفته شارپ نیست، و حتی در میان لنزهای حرفه ای هم می تواند تفاوت های بسیار زیادی در وضوح وجود داشته باشد.
من توصیه می کنم کمی تحقیق کنید تا بر اساس بودجه ای که دارید بهترین لنزها را برای دوربین خود پیدا کنید، و در صورت لزوم به جای خرید چندین لنز، تنها به یک یا دو مورد اکتفا کنید. زمانی که ببینید یک لنز خوب چقدر می تواند تفاوت ایجاد کند، شوکه خواهید شد.
یک خطای دستی وجود دارد
آخرین دلیلی که بررسی می کنیم شاید موردی باشد که شنیدن آن بیش از بقیه موارد دردناک باشد؛ شما درست فوکوس نمی کنید.
فوکوس کردن نباید آنقدرها هم سخت باشد، نه؟ خیلی ساده به نظر می رسد! اما اینطور نیست، به خصوص اگر به صورت دستی فوکوس کنید… اینها دو سناریوی معمول هستند:
۱٫ فوکوس خودکار خوب کار نمی کند: اگرچه فوکوس خودکار یک ابزار عالی در بسیاری از دوربین های دیجیتال است، اما همیشه آنقدر که انتظار می رود خوب عمل نمی کند. به خصوص هنگام کار در نور کم، چون دوربین تلاش می کند تا جزئیات را ببیند و فوکوس صحیح را پیدا کند.
۲٫ شما به صورت دستی درست فوکوس نمی کنید: فوکوس دستی می تواند نیازمند مهارت باشد. این یک راه عالی برای به دست آوردن فوکوس دقیقی است که می خواهید، اما با کمی داخل یا خارج فوکوس شدن بیش از اندازه، وضوح کاهش می یابد. دانستن این که در کجای تصویر فوکوس کنید و چگونه شارپ ترین فوکوس را به دست آورید، به زمان و کسب تجربه نیاز دارد.
هنگام استفاده از فوکوس دستی، حالت نمایش زنده کمک زیادی به شما می کند. بزرگنمایی را ۱۰۰% کرده و فوکوس را تنظیم کنید، تا زمانی که در شارپ ترین حالت قرار داشته باشد.
گام نهایی
در نظر گرفتن تمام نکات بالا احتمال این که با تصاویر شارپ به خانه بیایید را افزایش می دهد. هرچند، این کار به تلاش نیاز دارد، و من به شدت توصیه می کنم که هنگام عکاسی در فضای بیرون، آگاهانه فوکوس کنید.
تمرینی که من در روند کارم گنجانده ام این است که به طور منظم صفحه نمایش تصویر را در پشت دوربین چک کرده و زوم کنم تا ببینیم آیا در فوکوس قرار دارد یا نه. من معمولا هر بار که ترکیب بندی را تغییر می دهم، این کار را انجام می دهم. این کار برای من تنها چند ثانیه طول می کشد، اما با انجام آن مطمئن می شوم که تصویر واقعا شارپ است. اگر اینطور نبود، می فهمم که باید فوکوس، سرعت شاتر یا برخی المان های دیگر را تنظیم کنم.
بهتر است که این کار به یک عادت تبدیل شود تا این که به خانه بیایید و متوجه شوید که تصاویر شما خارج از فوکوس هستند و تلاش های شما به هدر رفته است.
نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.