۶ نکته برای ثبت حرکت در عکاسی حیات وحش

حتی با سریع ترین لنزها و مجهزترین دوربین های DSLR، ثبت حرکت سریع در عکس های حیات وحش شما می تواند نیازمند مهارت باشد. سرعت فیزیکی فوکوس خودکار شما ممکن است قادر به همراهی و ردیابی یک سوژه در حال حرکت نباشد. شما گذشته از محدودیت های تجهیزات خود، ممکن است متوجه شوید که بال زدن یک پرنده یا مبارزه بین دو حیوان را از دست داده اید. نکات این آموزش لنزک به شما برای ثبت حرکت در عکاسی حیات وحش کمک خواهند کرد. در ادامه با ما همراه شوید.

این ها نکاتی برای ثبت موفقیت آمیز حرکت در عکس های حیات وحش شما هستند:

۱

به نشانه های رفتاری توجه کنید

حیوانات در دادن اطلاعات در مورد این که بعد از این قرار است چه کاری انجام دهند، عالی هستند. اگر شما واقعا به سوژه هایی که از آنها عکس می گیرید توجه کنید، آن وقت احتمال دارد که بتوانید آینده را پیش بینی کرده و شانس بیشتری برای ثبت حرکت بعدی آن ها داشته باشید. شما اغلب می توانید یک قانون کلی را به دسته ای از حیوانات اعمال کنید، به جای این که مجبور باشید صدها نشانه مختلف را از انواع گونه های مختلف یاد بگیرید. به عنوان مثال، وقتی یک پرنده قصد پرواز دارد، اول به جلو خم می شود و قبل از پرواز کردن به شکل منقبض (جمع شده) ظاهر می شود.

هنگام عکاسی از این آبچلیک پا سبز، من دیدم که داشت در داخل یک گودال آب در یک کشتزار آب تنی می کرد. من طبق تجربه خودم می دانم که پرندگان بعد از آب تنی پرهای خود را باد می کنند یا آب را از روی بدن خود تکان می دهند و با نوک خود آنها را مرتب می کنند. من تصویر را به درستی ترکیب بندی کرده و سپس به انتظار نشستم در حالیکه بر روی سوژه فوکوس کرده بودم و انگشت من بر روی تریگر (دکمه شاتر) آماده بود. در نهایت، احتمالا بعد از حدود ۲۰ دقیقه انتظار، پرنده بال های خود را باز کرد و من بر روی دکمه شاتر کلیک کردم.

توانایی پیش بینی این رفتار، ثبت این لحظه را امکان پذیر کرد. اگر من سعی می کردم پس از دیدن باز شدن بال ها اقدام کنم، قبل از این که حتی بتوانم دوربین را فوکوس کنم، آن حرکت تمام شده بود. همین اصل در مورد عکس زیر نیز صادق بود. من یک مرغ نوروزی سرسیاه را دیدم که سر خود را زیر آب فرو کرده بود و مشغول شستن خود بود. بعد از این که کارش تمام شد، قطرات آب را به هوا پرتاب کرد. انتظار در آن موقعیت، گرفتن این عکس را امکان پذیر کرد.

۲

از نمای زنده استفاده نکنید

حالت نمای زنده (Live View) بر روی دوربین DSLR شما نباید در عکس های حیات وحش مورد استفاده قرار گیرد. این کار ردیابی را بسیار سخت می کند، و هر زمان که شما فوکوس خودکار را به کار می گیرید، نمای زنده خاموش می شود چون آینه به پایین می چرخد. به دلیل نحوه ای که دوربین را نگه خواهید داشت (برای تماشای LCD)، همه چیز ناپایدار نیز می شود. در عوض، به استفاده از منظره یاب (ویزور) خود بچسبید. این کار خیلی راحت تر است تا این که سریعا واکنش نشان دهید و سوژه خود را به آن شیوه ردیابی کنید.

دو کلاغ ابلق در حال جنگ و نزاع

۳

از یک سرعت شاتر به قدر کافی سریع استفاده کنید

بدیهی است که اگر شما نور کافی در دسترس داشته باشید، آن وقت باید از یک سرعت شاتر سریع برای ثابت کردن حرکت استفاده کنید. یک قانون کلی برای جلوگیری از لرزش دوربین ۱ بر روی فاصله کانونی دوربین شماست. به عنوان مثال، هنگام داشتن یک لنز ۴۰۰mm، برای جلوگیری از تار شدن عکس، باید سرعت شاتر حداقل ۱/۴۰۰ ثانیه داشته باشد.

با این حال، این قانون ممکن است یک سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای ثابت کردن سوژه به شما ندهد. حیوانات اغلب سریع حرکت می کنند، بنابراین آن را به اندازه مورد نیاز تنظیم کنید. ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا بیشتر برای موجودات به سرعت در حال دویدن یا پرواز کردن خوب است. این که از چه سرعت شاتری باید استفاده کنید، بستگی به این دارد که در حال عکاسی از چه چیزی هستید، و دقیقا چطور از آن عکس می گیرید.

۱/۲۰۰۰ ثانیه، f/4، ایزو ۳۲۰

یک نکته خوب این است که تصاویر خود را در صورت امکان بررسی کنید، تا ببینید سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع هست یا نه. بر روی LCD زوم کرده و به دنبال ماتی حرکت (motion blur) بگردید. اگر ماتی حرکت دیدید، تنها کافی است سرعت شاتر خود را افزایش دهید.

۴

به سه پایه خود نچسبید

اگر شما با در دست نگه داشتن دوربین راحت هستید، آن وقت شاید بتوانید بیخیال سه پایه خود شوید. برخی از سر سه پایه ها، مانند بال هد (ball head)، زمانی که در تلاش برای دنبال کردن سوژه در حال حرکتی هستید که می ایستد و شروع به حرکت می کند، می توانند محدودیت ایجاد کنند. نیاز به باز کردن پیچ ها برای این که بتوانید دوربین را حرکت دهید، سرعت شما را کُند می کند.

رها کردن دوربین از چنگ سه پایه به شما اجازه خواهد تا آزادانه حرکت کنید. اگر این کار را کردید، کاهش دهنده لرزش بر روی لنز خود را فعال کنید. این کار به شما کمک می کند از شر لرزش دوربین خلاص شوید، اما در هر صورت استفاده از یک سرعت شاتر به اندازه کافی سریع توصیه می شود.

بیشتر بخوانید: ۳ راه برای ثابت نگه داشتن دوربین بدون استفاده از سه پایه

یک مرغ نوروزی پشت سیاه کوچکتر، یک طوطی دریایی اطلس را گیر انداخته و در حال دزدیدن مارماهی های ماسه ای اوست.

۵

از فوکوس متوالی استفاده کنید

دوربین خود را بر روی مُد فوکوس پیوسته یا متوالی (continuous یا AI Servo mode) قرار دهید تا بتوانید فوکوس بر روی یک سوژه در حال حرکت را پیگیری کنید. اگر دائما مجبور به فوکوس مجدد به صورت دستی باشید چون دوربین شما وقتی فوکوس را به دست می آورد روی یک نقطه قفل می شود، در این صورت شما همیشه یک قدم عقب تر از حیوان خواهید بود. مُد فوکوس متوالی دائما سطح فوکوس را تغییر می دهد.

مطمئن شوید که وارد منوی دوربین خود شوید و تنظیماتی را پیدا کنید که انتخاب می کند دستیابی به فوکوس در اولویت باشد یا فشار دادن شاتر. آن را بر روی شاتر تنظیم کنید، در این صورت می توانید مطمئن باشید که قادر به ثبت فریم ها در لحظات مناسب و به موقع خواهید بود.

۶

در هنگام انتظار دراز بکشید

اگر متوجه شدید که موتورهای فوکوس تجهیزات شما خیلی کُند هستند و نمی توانید یک حیوان در حال حرکت را دنبال کنید، آن وقت باید روش خود را تغییر دهید. به دنبال الگوهای رفتاری، مانند مسیری که یک حیوان ممکن است به طور منظم طی کند باشید. ممکن است مکان هایی وجود داشته باشند که در آن توقف کنند. بر روی این مکان ها فوکوس کنید، و دوربین خود را مستقیما به سمت آنها بگیرید. در هنگام انتظار دراز بکشید، و به محض این که حیوان وارد کادر شد (در مکان از پیش فوکوس شده قرار گرفت(، دکمه شاتر را فشار دهید.

یک طوطی دریایی که دارد به سمت لانه زیرزمینی خود در جزایر فارن، نورتامبرلند انگلستان می آید.

اگر به دنبال یک پرنده در حال پرواز هستید، سعی کنید فوکوس را بر روی سطحی که پرنده از میان آن عبور خواهد کرد تنظیم کنید. پرنده را با دوربین دنبال کنید (در این مرحله لازم است که در مُد فوکوس دستی باشید)، و دکمه شاتر را تا نیمه پایین نگه دارید تا هنگامی که از مقابل شما عبور می کند، از حالت عکاسی متوالی یا پشت سر هم (burst mode) استفاده کنید و به صورت رگباری عکس بگیرید. مطمئن باشید که اگر به درستی زمانبندی کرده باشید، یکی از عکس ها واضح و در فوکوس خواهد بود.

نویسنده: ویل نیکولز (Will Nicholls)

م

منبع

برگرفته از: digital-photography-school


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *