توضیح مُد نوردهی برنامه: چگونه به طور خلاقانه دیافراگم و سرعت شاتر را تغییر دهیم

با عکاسی در مُد نوردهی برنامه، نتایج خلاقانه تری بدست آورید. در این آموزش مُد برنامه (Program Mode) – یا مُد P – ما به بسیاری از سوالات رایج در مورد این که این مُد چیست و چطور کار می کند پاسخ خواهیم داد، و همچنین به شما نشان می دهیم که چگونه با تغییر دیافراگم و سرعت شاتر نتایج خلاقانه تری به دست آورید.

مُد تغییر برنامه چیست؟

تغییر برنامه (Program Shift)، که تحت عنوان برنامه انعطاف پذیر (Flexible Program) نیز شناخته شده است، یک مُد نوردهی نیمه خودکار پیشرفته است – هرچند یک گزینه بر روی صفحه گردان مُدهای دوربین شما نمی باشد.

چیزی که شما آنجا پیدا خواهید کرد حرف P است، که مخفف مُد برنامه (Program) می باشد. این حرف را انتخاب کنید، و دوربین هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را تنظیم خواهد کرد تا بهترین نوردهی ای که برای صحنه یا سوژه ای که در حال عکاسی از آن هستید تشخیص می دهد را ایجاد کند.

با این حال، می توانید به صورت دستی انتخاب دوربین را لغو کرده، و آن را به ترکیب متفاوتی از دیافراگم و سرعت شاتر «تغییر دهید». با انجام این کار شما در واقع وارد مُد تغییر برنامه می شوید.

پس تغییر برنامه کمی شبیه چرخاندن صفحه گردان تنظیمات در جبران نوردهی است؟

نه دقیقا. جبران نوردهی شما را قادر می سازد تا نورسنج دوربین را لغو کنید تا یک تصویر روشن تر یا تاریک تر ایجاد کنید، اما تغییر برنامه هیچ تاثیری بر روی روشنایی یک تصویر ندارد.

نوردهی پیشنهادی دوربین همانطور باقی می ماند: شما تنها می توانید از ترکیب متفاوتی از دیافراگم و سرعت شاتر برای دستیابی به آن استفاده کنید.

چرا من باید بخواهم از ترکیب متفاوتی از دیافراگم و سرعت شاتر استفاده کنم؟

زمانی که بحث نوردهی مطرح باشد، مُد برنامه همیشه گزینه امنی است. دوربین زمانی که صحنه را نورسنجی کرده و نوردهی را تنظیم می کند، فاصله کانونی لنز را در نظر می گیرد، و فرض می کند که شما در حال عکاسی به صورت دستی هستید.

در نتیجه، تلاش می کند تا یک سرعت شاتر سریع را برای ایجاد تصاویر شارپ، بدون اثرات لرزش دوربین تنظیم کند. این بدین معنی است که در نور کم، بزرگترین دیافراگم موجود بر روی لنز را انتخاب خواهد کرد تا مطمئن شود که از سریع ترین سرعت شاتر استفاده می شود.

تنها زمانی که سطوح نور به اندازه کافی روشن باشند، یک دیافراگم کوچکتر برای افزایش عمق میدان انتخاب خواهد کرد که باعث می شود قسمت بیشتری از تصویر شارپ به نظر برسد.

اگرچه این خبر خوبی برای عکس های سریع است، اما بعید است که ترکیب دیافراگم و سرعت شاتر تنظیم شده توسط دوربین نتایج خلاقانه ای ایجاد کند.

شما ممکن است بخواهید از یک سرعت شاتر آهسته تر از سرعت شاتر پیشنهادی استفاده کنید، تا به عنوان مثال هر گونه حرکت را به صورت تاری ثبت کنید، یا زمانی که دوربین بر روی سه پایه محکم شده است، بتوانید یک دیافراگم کوچکتر در شرایط کم نور انتخاب کنید.

تغییر برنامه این کنترل خلاقانه را به شما می دهد، اما آن را با سهولت استفاده از یک دوربین کامپکت ترکیب می کند.

عکس از مارکوس هاوکینز (Marcus Hawkins)

این مُد کمی خودکار به نظر می رسد – پس چرا از مُد خودکار دوربینم استفاده نکنم؟

تغییر برنامه چیزی است که تحت عنوان یک مُد نیمه خودکار شناخته شده است: شما می توانید به دوربین اجازه دهید تا کل روند گرفتن عکس را کنترل کند، یا می توانید آستین های خود را بالا بزنید و برخی از تنظیمات را به صورت دستی انجام دهید.

به عنوان مثال، می توانید یک حساسیت ایزو انتخاب کنید، تراز سفیدی و سبک تصویر را میزان کرده، و جبران نوردهی را تنظیم کنید. مُد خودکار دوربین شما – آیکون سبز بر روی صفحه گردان – این سطح آزادی را به شما نمی دهد.

ممکن است بتوانید یک تنظیمات درایو انتخاب کنید و تصمیم بگیرید که فلاش را فایر کنید یا نکنید، اما این تقریبا تمام کاری است که می توانید انجام دهید.

مُدهای اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر چه فرقی با تغییر برنامه دارند؟

در هر دوی این مُدها، شما یک جنبه از نوردهی را انتخاب می کنید – دیافراگم (در اولویت دیافراگم) یا سرعت شاتر (در اولویت شاتر) – و دوربین به صورت خودکار این جنبه را با یک سرعت شاتر یا دیافراگم مناسب تطبیق می دهد.

هنگامی که شما با عجله در حال کار هستید، به راحتی می توانید تنها بر روی قسمتی که به صورت دستی انتخاب می کنید تمرکز کرده و از بررسی کردن تنظیماتی که دوربین انتخاب کرده است غافل شوید.

گاهی اوقات این امر می تواند به نتایج ناامید کننده منجر شود. مُد اولویت دیافراگم را در نظر بگیرید: همانطور که شما دیافراگم را تغییر می دهید، سرعت شاتر ممکن است برای ارائه تصاویر دستی شارپ به شدت افت پیدا کند.

تغییر برنامه می تواند گزینه بهتری برای عکس های سریع باشد که در آنها زمان کمی برای فکر کردن وجود دارد. شما می توانید کنترل شاتر را فشار دهید و مطمئن باشید که دوربین همیشه سرعت شاتری را انتخاب می کند که نتایج شارپ تری به شما خواهد داد.

استفاده از تغییر برنامه چه معایبی دارد؟

اگر می دانید که یک افکت خاص مانند یک عمق میدان کم یا یک سرعت شاتر آهسته می خواهید، اغلب کار کردن در مُد مناسب ذکر شده در بالا می تواند سریع تر باشد.

نیاز به اسکرول (حرکت) کردن در میان محدوده وسیعی از ترکیب ها در تغییر برنامه تا وقتی به ترکیبی برسید که بهتر از همه با افکت مورد نظر شما مطابقت داشته باشد، کمی بیشتر طول می کشد.

در بعضی از دوربین ها، هر گونه ترکیب نوردهی «تغییر یافته» در تغییر برنامه تنها زمانی که نورسنج دوربین فعال است، در دسترس خواهد بود.

اگر شما انگشت خود را از روی دکمه شاتر بردارید و دیافراگم یا سرعت شاتر از منظره یاب یا صفحه LCD شما محو شود، نوردهی تغییر یافته از بین می رود.

هنگامی که شما بر روی دکمه شاتر ضربه می زنید تا مجددا نورسنج را فعال کنید، به مُد برنامه با ترکیب اولیه دیافراگم و سرعت شاتری که توسط دوربین پیشنهاد شده است، برمی گردید.

نویسنده: جف میر (Jeff Meyer)


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *