نظریه های گشتالت (Gestalt) توسط روانشناسان آلمانی در دهه ۱۹۲۰ به رهبری ماکس ورتایمر با این باور که ذهن از گرایش های خودسازماندهی برای شکل دادن به یک «دید کلی جهانی» استفاده می کند، ایجاد شدند. این نظریه ها تلاش می کنند توضیح دهند که ما هر چیزی را که می بینیم چطور درک می کنیم و برای ایجاد یک «درک تصویری» چگونه آنها را در ذهن خود سازماندهی می کنیم. ایده اصلی این است که وقتی ما با یک صحنه آشفته از لحاظ بصری مواجه می شویم، ذهن ما آن را به الگوها و اَشکال قابل تشخیص تر ساده می کند. این نظریه ها تحت عنوان اصول گشتالت شناخته شده اند. منشأ خود کلمه گشتالت به معنی شکل دادن/ به تصویر کشیدن/ سازماندهی کردن است که به عنوان یک کل یکپارچه شده است. بنابراین، این نظریه ها اغلب به صورت «کل بزرگتر از مجموع بخش هاست» بیان می شوند، چون ذهن ما یک تصویر را در شکل کلی آن، و نه تک تک بخش های آن درک می کند. این مکانیزمی برای ذهن است که وقتی یک تصویر را می بیند دیوانه نشود.

یکی از چالش های عکاسی این است که ما سعی داریم با یک رسانه دو بُعدی یک دنیای سه بُعدی را به تصویر بکشیم. ایجاد عمق و حس بُعد به شما کمک خواهد کرد تا بینندگان را فریب داده و آنها را بیشتر به سمت تصاویر خود بکشید. در این مقاله آموزشی، من چهار نکته برای ایجاد عمق در عکس هایتان به شما خواهم گفت.

معنای ترکیب بندی چیزی فراتر از قانون «یک سوم» پایه است. درک نظریه آنچه که یک تصویر خوب را می سازد فوق العاده مهم است، و در موقعیت های مختلف بی شماری به شما کمک خواهد کرد. در این مقاله چند نکته ترکیب بندی را با هم مرور خواهیم کرد.

شما چقدر در مورد پیش زمینه فکر می کنید؟ اگر مهارت ذاتی برای ترکیب بندی دارید، ممکن است بتوانید پیش زمینه های جالب را بدون حتی فکر کردن به آنها به دست آورید. با این حال، تلاش آگاهانه برای قرار دادن المان های پیش زمینه در کادر، عکس های شما را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد. آماده اید تا چند عکس قابل توجه و به یاد ماندنی بگیرید؟

هنگامی که شما بیرون از خانه در حال گرفتن عکس های منظره شبانه هستید، یکی از سخت ترین کارها ترکیب بندی عکس هایتان دقیقا آنطور که می خواهید است. علت چیست؟ هوا آنقدر تاریک است که چیزی نمی بینید.

ترکیب بندی می تواند یک عکس را بسازد یا آن را خراب کند. به همین دلیل است که درک آن و دانستن نحوه استفاده از آن به طور موثر و خلاقانه مهم است. در اصل، ترکیب بندی موقعیت المان های نسبی در یک عکس را توصیف می کند. یک ترکیب بندی قوی معمولا خطوط هدایتگری دارد که توجه بیننده را به سمت سوژه جلب می کنند: این خطوط بسته به قرارگیری سوژه شما در کادر می توانند افقی، عمودی یا مورب باشند.