دوربین های ما ابزارهای بسیار شگفت انگیزی هستند. در مقایسه با چند سال پیش، قابلیت های آنها بسیار زیاد شده است. اگرچه ممکن است اینطور به نظر نرسد، اما هنوز هم زمینه های زیادی برای پیشرفت دوربین ها وجود دارد. ما ممکن است به تصاویرمان نگاه کرده و فکر کنیم که جای کمی برای پیشرفت تکنیکی دارند. با این حال، به چند سال پیش فکر کنید، آن موقع هم احتمالا همین را می گفتید. با این وجود، امروزه کیفیت تصاویر ما بدون شک بهتر از پنج سال پیش است. بنابراین چه چیزهایی می توانند در نسل بعدی دوربین ها بهبود یابند؟

ترسناک ترین چیزی که تا به حال در طول یک جلسه عکاسی برای من اتفاق افتاده، در رفتن زانویم نبوده است. شکستن دوربینم بود، درست زمانی که زوج مشتری من داشتند با خوشحالی در لباس عروسی خود وارد آب اقیانوس می شدند. من بلافاصله احساس معده درد کردم، قلبم درون قفسه سینه ام افتاد، و عرقی که از صورتم روانه شد، هیچ ارتباطی با خورشید داغ مکزیک نداشت. اما به جای متوقف کردن جلسه، من به سمت کیف دوربینم رفتم، دوربین پشتیبانم را بیرون آوردم، و به عکاسی ادامه دادم، بدون این که آنها حتی متوجه این موضوع شوند.

چیزی وجود دارد که عکاسان منظره مبتدی اغلب با آن دست و پنجه نرم می کنند. من می دانم، چون من نیز سالها با آن سر و کار داشتم. این چیز ایجاد یک حس مقیاس در عکس هاست، به طوری که از لحاظ بصری جذاب باشند و واقعا نگاه بیننده را به منظره جلب کنند.