در این مطلب لنزک قصد داریم نکات مهم عکاسی ماکرو و چگونگی کاربرد ایزو در عکاسی کلوزآپ را با شما به اشتراک بگذاریم. به شما نشان می‌دهیم که چگونه با افزایش ایزو از سرعت شاتر بالاتری بهره برده و از لرزش دوربین جلوگیری نمایید.
تنظیمات ایزو (iso) دوربین DSLR می‌تواند حساسیت حسگر تصویر به نور را تنظیم نماید و با همراهی درجه دیافراگم و سرعت شاتر نوردهی عکس تعیین می‌گردد.
اکثر DSLRها از بازه‌ی ایزوی ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ برخوردارند که هر چه بالاتر باشد حساسیت حسگر به نور بیشتر می‌شود.
با افزایش ایزو شما می‌توانید در دیافراگم مورد نظرتان از سرعت شاتر بالاتری بهره ببرید و این موضوع کاربردهای بسیاری دارد.
اگر هنگام عکاسی دوربین را در دست می‌گیرید، با افزایش سرعت شاتر می‌توانید اثر لرزش دوربین را، به ویژه در شرایط کم نور کاهش دهید و همچنین با افزایش سرعت شاتر شما قادر به عکاسی از سوژه‌های متحرک مثلا در عکاسی ورزشی یا حیات وحش خواهید بود.
با افزایش ایزو شما می‌توانید از دیافراگم بسته‌تری استفاده کنید و از اینرو عکس‌های منظره‌ی شما عمق میدان بهتری خواهند داشت و تمامی المان‌های آن به صورتی شارپ (واضح) ثبت می‌گردند.
البته افزایش ایزو معایبی هم دارد و مهمترین آن کاهش کیفیت عکس است. با بالا بردن ایزو نویز افزایش یافته و عکس دانه دانه به نظر می‌رسد.
با این وجود، دوربین‌های جدید DSLR می‌توانند به خوبی نویز را در ایزوی بالا کنترل کنند و همچنین با فتوشاپ نیز می‌توانید عکس‌ها را ویرایش کرده و نویز آنها را کاهش دهید.
برای این آموزش ما به عکاسی از سنجاقک‌ها و دیگر حشرات سبزه‌زار پرداخته‌ایم. عکاسی از حشرات به علت حرکت سریعشان خیلی دشوار است. برای همین ما ایزو را افزایش دادیم تا بتوانیم در حد امکان سرعت شاتر را افزایش دهیم.
موقعیت و تجهیزات
برای عکاسی ما تالابی که حشرات زیادی داشت را پیدا کردیم. معمولا در مکانهای گرم و مرطوب و در زمانی که باد زیادی نمی‌وزد می‌توانید حشرات را پیدا کنید. ما از دوربین Canon EOS 7D و لنز ماکرو ۱۵۰میلیمتری استفاده کردیم. ما دوربین را هنگام عکاسی در دست گرفتیم ولی شما می‌توانید از سه پایه نیز استفاده کنید. ولی توجه داشته باشید که اینکار دامنه‌ی حرکت شما را محدود می‌کند. لنزها را بر اتوفوکوس تنظیم کنید.
تنظیم دوربین
دوربین را بر حالت تقدم دیافراگم (Aperture Priority یا AV) قرار داده و محدوده‌ی دیافراگم را بر f/8 تنظیم کنید. اگر به دیافراگم بازتر و یا نور بیشتری نیاز دارید آن را تا f/5.6 افزایش دهید و همچنان شارپ بودن عکستان حفظ می‌شود. سرعت شاتر باید مناسب فاصله‌ی کانونی باشد تا حرکت سوژه را متوقف نماید. سرعت شاتری معادل ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا بیشتر برای این نوع عکاسی مناسب می باشد.
تعادل ایزو و سرعت شاتر
برای سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ما باید ایزو را تا ۸۰۰ افزایش دهیم تا نوردهی خوبی داشته باشیم. اگر سرعت شاتر را تا یک درجه افزایش می‌دهید باید ایزو را نیز به همان نسبت برای جبران نوردهی افزایش دهید. اگر می‌خواهید از سرعت شاتر پایینتر و در حد ۱/۵۰۰ استفاده کنید ایزو را بر ۴۰۰ قرار دهید. برای استفاده از حداکثر کیفیت عکس در ایزوی بالا از فرمت RAW برای عکاسی استفاده نمایید.
شکار حشرات!
برای پیدا کردن حشرات باید مانند شکارچی به جستجو بپردازید! در زیر علفزارها یا در نزدیکی تالاب‌ها آنها را جستجو کنید، مثلا سنجاقک‌ها معمولا در سبزه‌ها و بوته‌های کنار آب هستند. اگر شب قبل از روز عکاسی سرد بوده باشد، باید در لا به لای گیاهان به دنبال آنها بگردید.
گرفتن عکس
وقتی سنجاقک مورد نظرتان را پیدا کردید از فاصله‌ی دور چند عکس از آن بگیرید تا اگر پرواز کرد حداقل دست خالی نمانده باشید. اگر سوژه از جایش حرکت نکرد چند قدم به آن نزدیکتر شوید و چند عکس دیگر نیز بگیرید. به آرامی به آن نزدیک شوید و اگر خوش شانس باشید می‌توانید کلوز آب خوبی را ثبت نمایید.
به زوایای عکس توجه کنید
اگر قصد دارید از سوژه بلندی مثل سنجاقک عکس بگیرید و از لنز بلند یا دیافراگمی باز استفاده می‌کنید، سر حشره را شارپ و بدن آن را محو کنید. اگر می‌خواهید تمام سوژه شارپ باشد از کناره سوژه فوکوس را تنظیم نمایید. به پس زمینه نیز توجه داشته باشید. سعی کنید پس زمینه تصویر ساده باشد تا رنگ‌های حشره به شکلی متمایز جلوه کند.
نکته آخر
افزایش ایزو نیز از قوانین افزایش سرعت شاتر و محدوده‌ی دیافراگم پیروی می‌کند. پس اگر می‌خواهید ایزو را یک درجه افزایش دهید یا به عبارت دیگر آن را دوبرابر کنید باید سرعت شاتر را نیز تا یک درجه افزایش دهید.
برای نمونه، اگر سرعت شاتر ۱/۱۲۵ثانیه، دیافراگم f/4 و ایزو ۲۰۰ استفاده می‌کنید، افزایش ایزو تا ۴۰۰ نوردهی ای معادل با سرعت شاتر ۱/۲۵۰ثانیه و دیافراگم f/4 ایجاد می‌کند تا نوردهی کلی ثابت بماند.
همینطور اگر ایزو را یک درجه افزایش دهید می‌توانید دیافراگم بسته‌تری استفاده نمایید و مثلا اگر f/8 بود آن را به f/11 تغییر دهید.
ویرایش عکس‌های ماکرو:
فایل RAW را باز کنید
فایلهای تمرینی ما را دانلود کرده و با ما همراه باشید! عکس start را در Adobe Camera Raw باز کنید. Exposure را بر ۵۰+ قرار دهید تا روشنایی تصویر افزایش یابد. Contrast را بر ۳۰+ قرار دهید. Shadows را بر ۲۵+ قرار دهید تا سایه‌ها کاهش یابند و Clarity را بر ۱۸+ قرار دهید تا کمی کنتراست افزایش یابد. Saturation را برای افزایش تراکم رنگ بر ۱۰+ و Temperature را برای افزایش گرمای رنگ‌ها بر ۵۲۰۰ قرار دهید. برای کادر بندی بهتر سوژه آن را Crop کنید و سپس بر Open Image کلیک نمایید.
حذف زواید عکس
Crtl+J را بزنید تا دو نسخه از لایه‌ی پس زمینه داشته باشید. سپس ابزار Clone Stamp را انتخاب نمایید. من قصد دارم نقاط قهوه‌ای که در سمت چپ عکس جلب توجه می‌کنند را حذف کنم تا سنجاقک آبی در برابر پس زمینه‌ی سبز مشخص‌تر به نظر برسد. اندازه‌ی قلم را تا ۵۰۰پیکسل افزایش دهید. Alt را نگه دارید و بر سبزه‌ها کلیک کنید تا نمونه رنگی از آن گرفته شود سپس با این قلم بر نقاط قهوه‌ای بکشید.
شارپ سازی
یک لایه Levels به عکس اضافه نمایید و اسلاید Midtones را بر ۱٫۱۸ قرار دهید تا تصویر روشنتری داشته باشید و همچنین اسلایدر Shadows را بر ۴ بگذارید تا کنتراست عکس حفظ شود. حالا بر لایه‌ی بالایی کلیک کنید و Ctrl+Alt+Shift+E را بزنید تا لایه‌های عکس یکی شوند. به Enhance رفته و Unsharp Mask را انتخاب نمایید، Amount ر ا بر ۷۵% و Radius را بر ۱٫۷ قرار داده و OK کنید.
شارپ سازی انتخابی (selective)
از آنجایی که ما عکس‌ها را با لنزی ۱۰۰میلیمتری و دیافراگم f/2.8 گرفتیم، سنجاقک سبز که کمی عقب‌تر است، محو به نظر می‌رسد. یک نسخه‌ی دیگر از لایه‌ی شارپ سازی بسازید، بار دیگر از Enhance گزینه‌ی Unsharp Mask را انتخاب نمایید و اینبار Amount را بر ۷۵% و Radius را بر ۲٫۰ قرار دهید. OK کنید. Alt را نگه داشته و بر دکمه‌ی Layer Mask کلیک کنید تا ماسک سیاهی به لایه اضافه شود. سپس با قلمی سفید بر سنجاقک سبز بکشید تا نمای شارپ شده‌ی آن نمایان گردد.
منبع
برگرفته از: Digital camera world
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.