آموزش عکاسی: چطور عکاس پرتره بهتری شوید

اگر به هر عکاس کهنه کاری که از اشخاص عکس می گیرد در حین عکاسی نگاه کنید، قصد و نیت عمدی او را خواهید دید – یعنی عکاس هی حرفه ای حساب شده عمل می کنند. البته نه فقط در مورد دوربینشان و تنظیمات آن، بلکه در مورد سوژه خود. بروس گیلدن زمان زیادی را صرف عکس گرفتن از مردم نیویورک در خیابان ها می کند. نیک نایت در استودیوی عکاسی خود یا در محل عکاسی ساعت ها وقت با مدل ها می گذراند. روابطی که آنها با افرادی که از آنها عکس می گیرند دارند، حساب شده و هدفمند است.

عکاسانی که تجربه کمتری دارند، یک عکس پرتره را به شیوه ای متفاوت می گیرند. آنها به دوربین در دست خود نگاه می کنند، تصمیمات تکنیکی می گیرند، تنظیمات را بررسی کرده و تغییر می دهند، لنزها را عوض می کنند، و شاید فیلتر اضافه کنند. آنها همه این کارها را با قصد ایجاد عکس های بهتر انجام می دهند.

در همین حال، سوژه عکاسی پرتره احتمالا کمی احساس سردرگمی یا نادیده گرفته شدن می کند. او ممکن است بی علاقه، یا حتی خسته شود.

تعامل با شخصی که می خواهید از او عکس بگیرید، خیلی بیشتر از ور رفتن با دوربینتان در دقیقه آخر، به شما کمک می کند تا عکس های بهتری بگیرید.

لنزک: برای همین شما باید قبل از رفتن به جلسه عکاسی بر دوربین خود و اعمال تنظیمات تسلط کافی پیدا کنید تا در محل عکاسی تمرکز اصلی تان روی سوژه باشد. «تمرین های عکاسی» منتشر شده در سایت لنزک به شما در این زمینه کمک خواهند کرد.

ارتباط برقرار کنید

به سوژه خود توجه کنید. شما هیچ وقت نمی بینید که یک عکاس حرفه ای باتجربه وقتی در کنار سوژه خود است، بر روی دوربین تمرکز کند. آنها از قبل حواسشان به نوردهی و گزینه های فوکوس و… بوده است.

در رابطه با سوژه، توجه نشان دان و تعامل با آنها کمک می کند تا آرام شوند. هنگامی که سوژه از روند کار لذت ببرد و احساس خوبی در مورد آن داشته باشد، پرتره های خیلی بهتری خواهید گرفت.

برای این عکس که در طی یک نمایش خیابانی گرفته شد، من می خواستم پس زمینه را حذف کنم. این کار سخت بود، چون مردم و فعالیت ها در همه جا وجود داشتند. من مجبور شدم او را جابجا کنم تا زمانی که هیچ چیز حواس پرت کننده ای در پشت او وجود نداشته باشد. همانطور که این کار را انجام می دادم، با او صحبت می کردم و به او نشان می دادم که می خواهم دست هایش را چطور نگه دارد. او مجذوب این دقت من شده بود و از تعامل لذت می برد.

لنزک: برای تماشای تعامل با سوژه عکاسی پرتره در عمل، اینجا کلیک نمایید و ویدیو را تماشا کنید.

حتی اگر زمان کمی برای گرفتن یک عکس پرتره دارید، یادگیری برقراری ارتباط بهترین کاری است که می توانید برای بهبود کار هنری خود انجام دهید. برای من این کار بسیار دشوار بود، چون من ذاتا خجالتی هستم.

اعتماد به نفس خود را به طور هدفمند تقویت کنید

شغل من در بخش عکاسی یک روزنامه آغاز شد. من به سرعت متوجه شدم که برای موفق شدن باید بر اعتماد به نفس نداشتنم غلبه کنم. اکثر عکس ها در روزنامه ها حداقل شامل یک شخص در ترکیب بندی هستند، بنابراین اگر من بر این عدم اعتماد به نفس غلبه نمی کردم، نمی توانستم شغلم را برای مدت طولانی حفظ کنم.

اگر به ارتباط با مردم عادت ندارید، در صورتی که بخواهید پرتره های جذاب بگیرید، باید خودتان را تغییر دهید. ظعکاسان خجالتی اغلب فکر می کنند که «من نمی خواهم چیزی را به مردم تحمیل کنم، یا باعث دردسر آنها شوم». این اولین جنبه عکاسی پرتره است که باید روی آن کار کنید.

به جای فکر کردن به این که شما باعث زحمت آنها هستید، فکر کنید که ممکن است با عکاسی از کسی روزش را بسازید. مردم اغلب توجه را دوست دارند. اگر با یک لبخند و روشی دوستانه به آنها نزدیک شوید، از واکنش های آنها شگفت زده خواهید شد.

مطالعه آموزش های زیر برای شما مفید خواهد بود:

عکس از احمد جمالی مقدم

دوباره از مکان های تکراری بازدید کنید

برقراری ارتباط با مردم در طول زمان به شما اجازه خواهد داد تا راحت تر از آنها عکس بگیرید. ما در چیانگ مای تایلند کارگاه های عکاسی برگزار می کنیم. مردم بازارها و روستاها اکنون کاملا با ما آشنا هستند. ما مردم زیادی را می شناسیم که از این که از آنها عکس گرفته شود لذت می برند. ما به طور هدفمند با مردم ارتباط برقرار می کنیم.

ممکن است یک بازار محصولات کشاورزی محلی یا باشگاه فوتبال فرزندتان در حوالی شما باشد که بتوانید به طور مرتب با دوربین خود به آنجا بروید. دوباره به آن مکان ها برگردید و از همان شرایط عکس بگیرید. انجام این کار به ایجاد روابط – و اعتماد به نفس شما – کمک می کند.

من هیچ وقت قبلا از این مرد عکس نگرفته بودم. اما او مرا در آن اطراف دید که مشغول عکاسی بودم و مشتاق بود که از او عکس بگیرم. چنین اتفاق هایی باعث می شود کار برای عکاس آسان شود. اینقدر صریح و مایل بودن او به این معنی بود که من می توانستم به راحتی با او تعامل برقرار کرده و یک پرتره محیطی بسیار طبیعی بگیرم، با وجود این که ژست گرفته بود (عکس کاندید یا بی هوا – بدون متوجه بودن سوژه نبود). من به او علاقه نشان دادم، و در مورد محصولی که می فروخت از او سوال کردم و او به گرمی پاسخ داد.

کنترل دوربین خود را به دست بگیرید

دوربین خود را بشناسید. از قبل برنامه ریزی کنید و قبل از این که سوژه را ببینید، تجهیزات خود را تنظیم کنید. لنز مناسب انتخاب کنید. حدس بزنید که نور چطور خواهد بود و آیا یک پس زمینه نرم می خواهید یا شارپ و فوکوس شده. اگر در مورد استفاده از مُد نوردهی دستی (M) مطمئن نیستید، مُد اولویت دیافراگم (A یا Av) را انتخاب کنید تا بتوانید عمق میدان مورد نظر خود را به دست آورید.

زمانی که دوربین خود را خوب بشناسید و کنترل آن را به دست گیرید، آزاد خواهید بود تا با سوژه خود تعامل برقرار کنید. حرف زدن با سوژه قبل از گرفتن عکس او بسیار مفیدتر از ور رفتن با تنظیمات دوربین است.

من بارها این باربر را در بازار دیده بودم، و احساس می کردم که کمی خجالتی است. اما من می خواستم از او عکس بگیرم. او چهره ای جالب و خالکوبی های سنتی بر روی بازوهای خود دارد.

وقتی او را دیدم که بر روی چرخ دستی خود استراحت می کرد، نوردهی را به صورت دستی تنظیم کردم و بدون این که بفهمد یک عکس آزمایشی از آن طرف خیابان از او گرفتم. من فاصله فوکوسم را تخمین زدم و آن وقت به او نزدیک شدم. من پیش بینی کرده بودم که او خجالتی باشد، و برخی از فروشندگان ممکن است او را دست بیاندازند و ترغیب کنند که لبخند بزند.

او موافقت کرد که من از او عکس بگیرم. اما همانطور که داشتم این کار را می کردم، دست هایش را در کنار خود گذاشت. من از او خواستم تا دوباره آنها را همان جایی که بودند بگذارد، و توضیح دادم که می خواهم از خالکوبی هایش نیز عکس بگیرم.

در این لحظه کوتاه دو سه نفر شروع کردند او را دست انداختن. او خجالت کشید و چرخ دستی اش را به سمت پایین خیابان هل داد. این تنها عکس واضحی است که از او گرفتم.

اگر من مشغول آماده کردن دوربینم می شدم و با او تعامل برقرار نمی کردم، شک دارم که این عکس اینقدر جالب می شد.

دفعه بعد که او را دیدم، یک نسخه چاپ شده از پرتره اش را به او دادم. حالا وقتی ما از بازارها دیدن می کنیم، او همیشه به من «سلام» می کند و یک لبخند بزرگ به من تحویل می دهد.

از اساتید کهنه کار یاد بگیرید

زمانی که من داشتم عکاسی را یاد می گرفتم، نه یوتیوب بود و نه هیچ سایت آموزش عکاسی ای که به من کمک کند. این روزها ده ها مستند و برنامه وجود دارد که عکاسان را در حین کار نشان می دهد. عکاسانی را پیدا کنید که کارشان را تحسین می کنید و نحوه کار آنها را یاد بگیرید.

یکی از پیج های اینستاگرام مورد علاقه من، پرتره های لی جفریز (Lee Jefferies) است.

لنزک: شما می توانید با مراجعه به سایت ۵۰۰px هرچقدر که مایلید نمونه پرتره مشاهده نمایید و الهام بگیرید. کافیست با رفتن به قسمت Discover در سایت «portrait» را جستجو نمایید.

به طور هدفمند تعامل برقرار کنید

دفعه بعد که یک پرتره می گیرید، به جای دوربین، بیشتر با سوژه خود صحبت کرده و ارتباط برقرار کنید.

و اگر هنگام ایجاد یک پرتره گفتگوی جالبی با کسی داشتید، داستان خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *