برای یکی از پروژه های پایانی ام در کالج، می خواستم نشان دهم چگونه ممکن است به صرف خیره شدن به چهره یک فرد در مورد او چیزهایی فهمید؛ به چشمها عمیق خیره شد و فهمید که زندگی خشنی داشته یا هنوز جوان و پر انرژی است. خب، ایده من ساده بود: گرفتن ۲۵ پرتره تصادفی از مردم شهر کالگاری. این مقاله چگونگی اجرای ایده من را نشان می دهد.