هنگامی که مردم در مورد عکاسی از اجسام بی جان صحبت می کنند، معمولا یک چیز صاف و آرام، بی حرکت و کلاسیک را تصور می کنند – مانند صحنه های صبحانه نقاشی شده توسط ویلم هدا (Willem Heda). اما عکس های پویا با فنجان های واژگون شده، قطرات قهوه پاشیده در هوا، و یک آشپزخانه شلوغ و درهم و برهم نیز تصاویر اجسام بی جان عالی ایجاد می کنند. اضافه کردن تایپوگرافی غذایی به هرج و مرج تصویر شما را حتی جالب تر خواهد کرد.

تراز کردن خط افق ممکن است یکی از ساده ترین قسمت های عکاسی به نظر برسد. مسلم است که اکثر عکاسان می خواهند خط افق در عکس هایشان صاف باشد، اما این حوزه ای از عکاسی نیست که توجه زیادی به آن شده باشد. چرا اینطور است؟ تراز کردن خط افق کار بسیار آسانی است – درست است؟ با این حال در عمل، به دقت بیشتری نسبت به آنچه که بسیاری از مردم فکر می کنند، نیاز دارد.

وزن بصری اصطلاحی است که در مورد المان های ترکیب بندی در یک تصویر و میزان تاثیر بصری آنها به کار برده می شود. بعضی چیزها در مقایسه با المان های دیگر در تصویر سنگین تر یا برجسته تر به نظر می رسند. به عنوان یک عکاس، وظیفه شماست که هنگام تنظیم ترکیب بندی این مسئله را درک کرده و از آن به نفع خود استفاده کنید.

در این مقاله سیمون رینگزموت در مورد این صحبت می کند که در دنیای امروز، شما دیگر نمی توانید فقط یک عکاس باشید. باید چیزی فراتر از این باشید. یعنی باید صمیمانه تر رفتار کرده، کار را سرگرم کننده کنید و تجربه مشتری از جلسه عکاسی را بهبود بخشید.

آیا می خواهید کمی درام یا اکشن به عکستان اضافه کنید اما کاملا مطمئن نیستید چطور این کار را انجام دهید؟ دیگر نگران نباشید… به عبارت ساده، پنینگ دوربین (یا آنطور که عده ای می نامند، ردیابی حرکت) تکنیکی است که در آن شما یک سوژه متحرک را دنبال می کنید، و برای ایجاد احساس سرعت یا اکشن با یک سرعت شاتر آهسته تر عکس می گیرید.