دوربین های DSLR از رده خارج نشده اند

در چند سال گذشته، دوربین های DSLR سهم قابل توجهی از بازار را به دوربین های بدون آینه واگذار کرده اند. این سبک جدید دوربین در دهه گذشته از گمنامی به اوج رسیده است. روندهای اخیر نشان می دهند که این مسئله کم اهمیتی نیست. سونی، فوجی، و اکنون کانن و نیکون همه با مجموعه در حال افزایشی از دوربین ها و لنزها به سرعت به سمت بازار بدون آینه خیز برداشته اند. با این حال، فقط به این دلیل که عده زیادی فکر می کنند دوربین های بدون آینه مسیر آینده هستند، به معنای پایان DSLR ها نیست. بله، DSLR ها از رده خارج نشده اند. لطفا مقاله را بخوانید و در انتها به ما بگویید شما چه فکر می کنید.

بحث دوربین های بدون آینه در مقابل DSLR سالهاست که ادامه دارد، اما فکر کردن به شرایط به صورت صفر و یکی کمی اشتباه است. لازم نیست که یک مسئله‌ ی این یا آن باشد. در واقع، در میان جامعه عکاسی برای هر دو نوع دوربین به اندازه کافی جا هست.

همان گونه که دوربین های فیلم خور مزایایی نسبت به دوربین های دیجیتال دارند، DSLR ها نیز ترفندهایی در آستین دارند که آنها را حتی در این عصر مدل های بدون آینه مدرن، به طور خاص و منحصر به فردی مناسب می سازد.

قبل از این که خیلی عمیق به محتوای این قسمت بپردازم، می خواهم یک چیز را روشن کنم: من نمی گویم که این نوع دوربین بهتر از دیگری است. هر دو نوع دوربین دارای نقاط قوت و ضعفی می باشند.

فقط به این دلیل که ممکن است یکی از آنها را به دیگری ترجیح دهید، شما را به یک عکاس خوب یا بد تبدیل نمی کند! دوربین ها ابزارهایی برای انجام یک کار هستند. تمام چیزی که می گویم این است که DSLR ها از رده خارج نشده و هنوز هم مزایای زیادی دارند.

این مقاله توسط «فوکوس نگار، فروشگاه آنلاین تجهیزات عکاسی و فیلمبرداری» به شما تقدیم شده است:

«برای سفارش انواع نور ثابت، کیت فلاش، رینگ لایت، اسپیدلایت، فون عکاسی و نگهدارنده پرتابل فون و یا سایر تجهیزات عکاسی و فیلمبرداری به سایت فوکوس نگار مراجعه نموده، و هر سوالی در این زمینه داشتید با مشاوران فوکوس نگار مطرح فرمایید».

سایت فروشگاه فوکوس نگار (اینجا کلیک نمایید).


دوربین های بدون آینده مانند این Fuji X100F مزایای زیادی دارند. اما گاهی اوقات یک DSLR ابزار مناسبی برای انجام کار است. ۸۵mm، f/2، ایزو ۶۴۰، ۱/۲۰۰ ثانیه.

۱

منظره یاب اپتیکال

دوربین های بدون آینه منظره یاب های الکترونیکی دارند، که به آنها توانایی انجام کارهایی را می دهد که با یک منظره یاب اپتیکال امکان پذیر نیست. این بدین معنی نیست که منظره یاب های اپتیکال، که در همه DSLR ها وجود دارند، در مقایسه با آنها هیچ چیزی برای ارائه ندارند. نه به هیچ وجه! منظره یاب های اپتیکال ممکن است بلافاصله نوردهی تصویرتان را به شما نشان ندهند، اما نمای کاملا واضحی از صحنه ای که در حال عکس گرفتن از آن هستید به شما می دهند.

Nikon D7100، ۸۵mm، f/2.8، ایزو ۱۰۰، ۱/۱۰۰۰ ثانیه.

منظره یاب های الکترونیکی از نقاط یا پیکسل های مجزا تشکیل شده اند، درست مانند تصاویری که توسط همه دوربین های دیجیتال ثبت می شوند. آنها مانند نگاه کردن به یک صفحه تلویزیون بسیار کوچک، با وضوح بسیار بالا هستند. در نتیجه، برخی از محدودیت های مشابه با آن صفحه ها را دارند.

مسائلی مانند تراکم پیکسل، نرخ تازه سازی (رفرش)، دقت رنگ، و محدوده دینامیکی هنوز هم در بسیاری از دوربین های بدون آینه مطرح هستند. این موارد در حال بهتر شدن هستند، اما همه منظره یاب های الکترونیکی نمایشی دیجیتالی از دنیای واقعی را نشان می دهند که دارای محدودیت هایی است.

منظره یاب های اپتیکال هیچ یک از این مشکلات را ندارند. آنها دنیای واقعی را بدون ترجمه آن به پیکسل ها نشان می دهند. بسته به شرایط نور یا این که دوربین را چقدر سریع حرکت می دهید، صفحه نمایش کُند نمی شود یا به هم نمی ریزد. لازم نیست نگران دقت رنگ یک منظره یاب اپتیکال باشید، چون چیزی که شما می بینید دقیقا شبیه دنیای واقعی است.

مصرف باتری همیشه در منظره یاب های اپتیکال بهتر است، چون آنها اصلا باتری مصرف نمی کنند. این بدین معنی است که حتی بدون روشن کردن دوربین نیز می توانید عکس های خود را ترکیب بندی کنید. اگرچه دوربین های بدون آینه از این لحاظ به طور چشمگیری بهبود یافته اند، اما DSLR ها هنوز در این زمینه مزیت دارند.

۲

انتخاب لنز

شرکت هایی مانند سونی و فوجی ترکیب کاملی از دوربین های بدون آینه و لنزهایی دارند که چندین سال آنها را می ساختند. کانن و نیکون نیز با لنزهای بدون آینه R و Z خود به آنجا خواهند رسید. اما در این میان، DSLR ها همچنان پادشاه هستند.

باز هم، این بدین معنی نیست که آنها بهتر هستند! فقط این که DSLR ها هنوز از رده خارج نشده و در حال حاضر برای بسیاری از عکاسان ارزشمند هستند.

کانن و نیکون هر دو سابقه تولید دهه ها لنز برای دوربین های DSLR خود دارند. سابقه نیکون به سال ۱۹۵۹ برمی گردد، زمانی که اولین دوربین F-mount عرضه شد. پنتاکس، کانن، و سایرین نیز کاتالوگ های لنز عظیمی دارند، که به این معنی است که اگر امروز یک DSLR بخرید، بلافاصله به تعداد زیادی لنز دسترسی خواهید داشت. لنزهای قدیمی تر ممکن است فاقد فوکوس خودکار یا تثبیت کننده تصویر باشند، اما بسیار ارزان تر و راهی عالی برای گسترش افق عکاسی شما هستند.

تمام دوربین های بدون آینه می توانند از لنزهای قدیمی تر به همراه آداپتور استفاده کنند. به نظر نمی رسد که یک Sony A7IV یا Canon Eos R تنها به انتخاب جدیدترین لنزها محدود باشند. اما آداپتورها چیز دیگری هستند که باید بخرید و با خود به همراه داشته باشید، و گاهی اوقات قابلیت هایی مانند فوکوس خودکار هنگام کار با آداپتورها محدود می شوند. اگر می خواهید به وسیع ترین محدوده لنزهای ممکن دسترسی داشته باشید، DSLR ها هنوز هم گزینه بهتری هستند.

۳

اندازه

دوربین های بدون آینه، طبق تعریف، از لحاظ اندازه کوچکتر از DSLR ها هستند، چون نیازی به جای دادن یک آینه بالاجهنده ندارند. این بدین معنی است که آنها می توانند بسیار باریک تر و جمع و جورتر شوند، که همان چیزی است که عده زیادی دوست دارند.

از طرف دیگر، یکی از دلایلی که DSLR ها هنوز از رده خارج نشده اند این است که برای افرادی که دوربین های بزرگتر و سنگین تر را دوست دارند، جذاب هستند.

اندازه بزرگتر DSLR ها به این معنی است که اغلب دکمه های بزرگتر و جای دست بزرگتری دارند، و عکاسی با آنها حس قابل توجه تر و ملموس تری دارد. هیچ یک از اینها بر کیفیت تصویر تاثیر نمی گذارد، اما این ویژگی ها برای بسیاری از افرادی که یک رویکرد محکم تر و ملموس تر را در هنگام عکس گرفتن ترجیح می دهند، اهمیت دارند. عده ای در واقع اندازه بزرگتر DSLR را ترجیح می دهند، به خصوص اگر یک گریپ باتری به آن متصل شده باشد، چون بیشتر و قوی تر آن را در دست خود احساس می کنند.

اگر با لنزهای بزرگتر مانند ۷۰-۲۰۰ f/2.6 عکاسی می کنید، اندازه DSLR از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یا حتی یک لنز زوم همه منظوره مانند ۱۸-۲۷۰mm. وزن اضافه شده دوربین به حفظ تعادل لنز سنگین کمک کرده و تجربه عکاسی را کمی آسان تر از یک دوربین بدون آینه کوچک می کند.

۴

میراث

شما به راحتی ممکن است در بحث های اینترنتی در مورد دوربین های بدون آینه گرفتار شوید. هیچ شکی نیست که آنها مسیر آینده هستند. همچنین، به نظر می رسد که تمام وبلاگ ها و کانال های یوتیوب مربوط به عکاسی با بحث در مورد آخرین تکنولوژی دوربین های بدون آینه پر شده اند.

یکی از دلایل فروش زیاد DSLR ها دقیقا برعکس این قضیه است: آنها چندین دهه وجود داشته اند.

این بدین معنی است که علاوه بر لنزها، انواع منابع دیگر نیز برای افرادی که می خواهند بیشتر در مورد استفاده از این سبک دوربین یاد بگیرند، وجود دارد. یک DSLR جدید کانن یا نیکون دکمه ها، منوها، و کنترل های یکسانی با همتایان خود از سالها یا حتی دهه ها قبل دارد.

Canon Rebel Ti، ۱۰mm، f/5.6، ایزو ۱۰۰، ۱/۵۰۰ ثانیه.

اگر شما در عکاسی تازه کار هستید و می خواهید نحوه استفاده از یک DSLR را یاد بگیرید، احتمال زیادی وجود دارد که یکی از آشنایانتان مدل مشابه یا شاید حتی نسخه قدیمی تری از همان دوربین را داشته باشد. این دلیل خوبی است که DSLR ها هنوز از رده خارج نشده و برای کسانی که می خواهند از تجهیزات دوربین قدیمی خود نهایت استفاده را ببرند، کمک بزرگی هستند.

اینطور نیست که بگوییم دوربین های بدون آینه پشتیبانی میراثی ندارند. در برخی از آنها مانند فوجی، دکمه های چرخان و کنترل ها از روی دوربین هایی مدل سازی می شوند که چندین دهه پیش محبوب بودند. اما فقط به این دلیل که آنها کنترل های مشابهی دارند، به این معنی نیست که همان میزان پشتیبانی را دارند.

Nikon D200، ۵۰mm، f/1.8، ایزو ۴۰۰، ۱/۳۲۰ ثانیه.

شما احتمالا افرادی را می شناسید که می توانند در یادگیری استفاده از یک DSLR به شما کمک کنند، چون خودشان هم یک DSLR دارند. به علاوه، تعداد وب سایت ها و آموزش های آنلاین برای DSLR ها بیشتر است، به این دلیل که آنها مدت طولانی تری وجود داشته اند. البته، دوربین های بدون آینه در آینده جلو خواهند افتاد، اما در حال حاضر، پیام واضح است: DSLR ها هنوز از رده خارج نشده اند. علاوه بر این، هنوز هم دلایل زیادی برای در نظر گرفتن خرید یکی از آنها وجود دارد.

شما چطور؟ شما با DSLR عکاسی می کنید یا به سراغ دوربین های بدون آینه رفته اید؟ یا مثل من هستید، و از هر دو نوع دوربین استفاده می کنید؟ من کنجکاوم که نظرات شما را بشنوم. اگر دلایل دیگری دارید که نشان می دهند DSLR ها هنوز از رده خارج نشده اند، لطفا آنها را با ما به اشتراک بگذارید.

نویسنده: سیمون رینگسموت (Simon Ringsmuth)

نظرات شما

  1. شاید چون زمانی زیادی از نوشتن ای مقاله میگذرد ، دقت لازم را نداشت

    ۱۰ مهر ۱۴۰۱

    مواردی که جا ماند

    مطرح شدن جمع و جور بودن و کوچکتر بودن میرورلس ها به عنوان مزایا اشتباهی فاحش است!
    شاید برای کسی که فقط یک لنز کوچک قرار باشد تنها لنزش باشد صدق کند اما لنز های جدی در میرورلس به همان بزرگی لنز های DSLR هستند و متاسفانه اصلا متناسب با بدنه ای کوچک نخواهند بود ، یکی دو انگشت هم مدام از گریپ انها بیرون می افتد!
    منظره یاب بستگی به عادت داره و کاملا فراموش میشود که فرق داشته اند ، مصرف بیشتر باتری هم با داشتن باتری اضافه از لیست مشکلات خارج میشود ،
    اما میرولس ها خیلی خیلی زود زمان تمیز کردن سنسورشان فرا میرسد چرا که به محض باز کردن لنز یک سنسور بی دفاع همین جلو است و بخاطر الکتریسته ساکن پرز ها و غبار موجود در دور مانت دوربین را به محض باز کردن لنز ، جذب میکند

    در مورد سیستم فوکاس ( این کلمه فوکِس هست که میشود فوکاس هم نوشت ، اما تلفظ یا یا فرم نوشتن ان فوکوس نیست!!) در سونی که تجربه انرا داشتم خیلی مانور تبلیغاتی داده شده ، شاید در فیلم برادری برخی مدلهای سونی که زودتر به سمت میرورلس ها رفتند برای فیلمبرداری بهتر عمل کردند اما در دوربین های امروزی دربرند های دیگر این اختلاف به صفر رسیده و شبیه رقابت شده گاهی این بهتر گاهی اون بهتر.

    اما در مورد فوکاس برای عکاسی اصلا ان چیزی عنوان میکردند نبود! در تمام مورد های عکاسی در دوربین های سونی یک مود پخته و دقیق وجود ندارد که به اندازه کنون و نیکون در DSLR ها خوب عمل کند. سیستم فوکاس سونی یکسری چیزای مجزا از هم میباشد که امکان استفاده ترکیبی برای بالارفتن دقت بیشتر رو نداره تا اونجا که در هنگام استفاده از یک لنز دیاف باز مثلا f1.2 که عمق میدان بسیار کم و عالی دارد برای پرتره نقاط فوکاس خیلی بزرگتر از اون هست که بشه روی چشم سوژه قرار بگیره و مدام باید چک کرد که آیا چشمها در فوکاس هستند یا خیر این ماجرا نشان میدهد که سونی دوربین نیست دستگاه است ابزار عکاسی رو بدرستی نمی شناسد یا نمیخواهد که بشناسد چرا که سابقه سونی نشان میدهد هرباری در یک بیزینس ورود میکنه کلی هزینه میکنه و خیلی هم راحت ترک اش میکنه الان کجا هستند لبتاپ های VAIO ! مموری استیک سونی ، مموری M2 ….!

    اما چیزی که فروش میرورلس ها رو رو از DSLR ها بیشتر کرد و این هدایت شدن DSLR ها به جمع اقلیت بود که نویسنده مقاله فوق رو ( سیمون رینگسموت در چند سال قبل الان شرایط بیشتر هم تغییر کرده) رو وا داشت به نوشتن این بود:

    افزایش بیمورد مگاپیکسل در دوربینها

    مگاپیکسل بیشتر مصرف اش تنها چاپ بزرگتر بوده و هست و خواهد بود وگرنه یکسری عکس بزرگ روی هارد کامپیوتر فاجعه خواهد بود.

    اما برای کسی چاپ بزرگ نخواهد داشت یا برخی اصلا چاپ نخواهند داشت کاما مضر خواهد بود و اتلاف پول و کیفیت خروجی. اما متاسفانه تبدیل شد به ترفندی برای فریب مصرف کننده های تازه کار و کمپانی ها رفتند به سمت مگاپیکسل بالاتر و بالاتر !

    تا اونجای بالاتر که در دوربین های DSLR دیگر نمیتوانست خروجی دوربین های مگاپیکسل پاینتر را بدهد.
    لگدی که آینه میزند ، لرزی است که باعث از دست رفتن وضوح عکس میشود در مکا پیکسل های بالا ( که قرار است منتهی به ثبت جزئیات بیشتر نیز بشود!) ان لگد مثل لرزش دست میماند و جنس خروجی دوربین از حد خاصی بیشتر وضوح و شارپنس نخواهد داشت. در کراپدار بالای ۱۲ مگاپیکسل و فول فریم بالای ۲۴ مگاپیکسل این مشکل گریبانگیر شد و هیچ جوری قابل خنثی شدن نبود بناچار کنون و نیکون هم رفتند سمت میرورلس . ممکنه هنوز خط تولید DSLR هاشون رو تعطیل نکرده باشند اما وقتی فروش میرورلس ها شون به جای مورد نظر برسه این تفاق خواهد افتاد.

  2. ریحانه

    ۳ دی ۱۴۰۰

    من تجربه شخصی خودمو میگم هم دوربین dslr دارم و هم دوربین mirrorless ..از لحاظ قابلیت حمل و نقل راحت تر ابعاد جمع و جور تر و خوش دست تر برای دست های ظریف تر (خودم خانمم) و نقاط فوکوس بیشتر و سریعتر (بخصوص در فیلم برداری و کلیپ سازی) دوربین بدون آینه خیلی راحتتر و مورد استفاده بیشتره برام ،اما تنوع لوازم و لنز دوربین dslr و راحتتر بودن کادربندی با منظره یاب اپتیکال ( شایدم صرفا یه عادته ) و بازار بهتر خریدو فروش dslr حداقل داخل ایران انتخاب dslr منطقی تره براتون

  3. فرشادآذرهوشنگ

    ۲۱ اسفند ۱۳۹۸

    \با سلام خدمت دوست عزیزی که حرف آ\خررازد من ف رشاداذرهوشنگ هستم ۳۷ سال عکاسی مکنم وهمهنوع دوربین گرفته طی این چند دهبدستم اومده ازالمپوس هافم فریم تا کانن مینواالتا همه مدا وکلی تمام این دوربین با لنز های باز گرفته تا بسته تهیه شده که حاصل ان افتخاراتی داشت که بماند. ودرحال حاضر با دوربین المپوس وبالنز های مخصوصاش کارمکنم یهکوهه یه دشتی خلاصه درشمال زندگی مکنم وخیلی رازی داشتن المپوس دی اس ال برخلاف دیگران که سینه زنان البته جسارت نباشه دنبال نیکون وکانن بوداند من المپوس انتخاب کردام واهسته اهسته شروع کردام برایخرید لنز توناصر خسروتا شرکت چند لنزی جمع جوز کردام تابا دغ دغهام کنار بیام وفکر کردام المپوس بااینلنزها کافی درنهایت یک بدنه دیگر میگیرام تااگربراثرکار بدنهدارایاستحکاک شد حل بشه ولی اولین شرکتی که خیانت کرد المپوس بود بقیه دنبال اون دوییدندمن کار ندارم که چرا بدنه بدونه آینه ساختی من مگم چرا بدنهای نساختید که لنز ها با هم سازگاری داشته باشد زنگ زدام نمایندگی در تهران که اقا این وضعه بنده خدانمدونست سیسیدی ۴/۳ است مگوفت ۳/۴ است خلاصه گفتم تو درست مکی حالا باید چه کار کرد کفت آدابتور میخری استفاده میکنی گفتم چند گآدرس میدم بدون فکوس ۴۹۰۰۰۰تومان بافکوس ۱۹۰۰۰۰۰تومان میخوای باناسونیک بگیر وبا اون عکس بگییر هیچی امیل زدام بهشرکت المبوس در ژاپن گفتند مربط باسیا میباشد ایمیل را برای استرالیا و نیوز لند این شرکت به این بزرگ ی برای من المبوس را داره مهرفی می کن بهر حال جواب ندادن گفتم حداقل مثل نیکون بدنه می ساختید که به همه لنز های سری خودش سازگاری داشته باشد ولی این ایمیل را برای یک مجله عکاسی جهانی خواهم نوشت باتمام شماره لنزهام متشکرم


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *