به دنبال یک آموزش ژست دهی به آقایان همراه با مثال، نکات و توضیح یا ایده ژست های عکاسی مردانه هستید؟ این مقاله برای شماست. مردانگی پیچیده و چند وجهی است، و برای هر شخص معنای متفاوتی دارد. این روزها، عکاسی از آقایان چیزی فراتر از کلیشه نمایش عضلات است، و لازم نیست مردها قالب و هیکل خاصی داشته باشند تا بدرخشند. در این مطلب لنزک، ۱۹ ژست مردانه متنوع برای عکاسی از آقایان را خواهید آموخت. آنها از تاریخچه عکاسی و دنیای مُد و پرتره برگرفته شده اند، اما مدرن و جدید نیز هستند. شما با ترکیب این ژست ها و راهنمایی های مطرح شده، می توانید خلاقیت به خرج داده و مجموعه ای از ژست های جذاب ایجاد کنید.
دست در جیب
یکی از اولین سوالاتی که مدل های تازه کار می پرسند این است که «من باید با دست هایم چه کار کنم؟» ژست کلاسیک دست در جیب یکی از راه های حل این مشکل است. شما بسته به ظاهری که می خواهید، می توانید یکی از دست ها یا هر دوی آنها را در جیب قرار دهید، اما مطمئن شوید که انگشت شست بیرون از جیب قلاب شود. به این ترتیب، به نظر نمی رسد که دست ها غیب یا کراپ شده اند. البته، برای تنوع این ژست را می توان با ژست های دیگر در این لیست نیز ترکیب کرد.
دست به سینه
این یکی را می شناسید؛ این ژستی است که در انواع پروفایل افراد (مثلا سایت لینکداین، اینستاگرام یا فیسبوک) در سراسر جهان پیدا خواهید کرد. همچنین ساده و آسان است، به خصوص برای مردهایی که ممکن است به ژست گرفتن حرفه ای عادت نداشته باشند. بسته به حالت چهره، این ژست می تواند انواع حالات، از حالت بیزنسی گرفته تا عصبی و معترض را تداعی کند. مانند ژست دست در جیب، این مورد را نیز می توان با چند ژست دیگر ترکیب کرد، بنابراین آن را در موقعیت های مختلف امتحان کنید.
تنظیم لباس
برای این که به مدل خود کاری برای انجام دادن با دست هایش بدهید، به او بگویید آستین هایش را بالا بزند، دکمه هایش را تنظیم کند، کراواتش را درست کند، یقه اش را مرتب کند، یا به ساعت مچی یا کلاه خود دست بزند. برای عکاسان مُد و فشن، این ژست با دو هدف انجام می شود: اول، به ایجاد یک فضای آرام و بی هوا (کاندید) کمک می کند، و دوم، توجه بیننده را به جزئیات کت جلب می کند.
تکیه دادن
برای گرفتن یک پرتره ریلکس و پر احساس، از مدل خود بخواهید که به یک دیوار تکیه دهد. شما می توانید به او بگویید که از کنار یا از پشت تکیه دهد. همچنین برای ایجاد یک حس صمیمی (غیر جدی) می توانید از او بخواهید تا یکی از پاهایش را به دیوار تکیه دهد. سعی کنید زوایای مختلف را آزمایش کنید، چون دیوارها گزینه های زیادی برای اندام های پیچ و خم دار و ترکیب بندی های تندیس مانند به شما می دهند.
این تنها یک ژست نیست، بلکه چندین ژست است! پرسپکتیوهای مختلف را امتحان کنید، و برای تنوع از مدل خود بخواهید تا به دوربین، یا دور از آن نگاه کند.
این تکنیک مورد علاقه عکاس مُد و پرتره نگار افسانه ای، ایروینگ پن (Irving Penn) نیز بود، که گاهی اوقات در هنگام ژست دادن به سوژه هایش از دیوارهای متحرک استفاده می کرد. او در یکی از عکس هایش دیوارها را در هر دو طرف بدن مدل قرار داد، بنابراین از خلاقیت به خرج دادن نترسید.
قدم زدن
اگر مدل شما با شل کردن بدن خود در مقابل دوربین مشکل دارد، از او بخواهید تا از یک فاصله دور به سمت شما قدم بزند. این حس حرکت، تصاویر پویایی ایجاد خواهد کرد و هر گونه خشکی و راحت نبودن که لازم است سوژه شما قبل از گرفتن ژست های دیگر از شر آن خلاص شود را از بین می رود.
روی دوش انداختن ژاکت یا کت
شما این ژست را در مجله ها و مقالات مُد و فشن می بینید، و برای مدل های ثابت یا متحرک مناسب است. برای ایجاد یک حس جالب و خودمانی «بیخیالی»، از سوژه خود بخواهید که از یکی از دست هایش برای انداختن ژاکت یا کت خود بر روی شانه اش استفاده کند؛ اگر در حال راه رفتن است، می توانید به طور همزمان از لباس های رها و موج دار نیز استفاده کنید.
دست کردن در مو ها
برای ایجاد یک حس ریلکس برنامه ریزی نشده و خودجوش از مدل خود بخواهید که انگشتانش را بین موهایش ببرد. همچنین برای به دست آوردن یک ژست مشابه اما متمایز، می توانید از او بخواهید که بازویش را پایین آورده و دستش را پشت گردنش قرار دهد. اینها دو مورد از ژست های محبوب در میان عکاسان مُد و فشن هستند، و شما آنها را در تبلیغات و مجلات سراسر جهان خواهید یافت.
دست ها بر کمر
این ژست هم برای خانم ها و هم آقایان کاربرد دارد.
عکس فوق العاده یوسف کارش (Yousuf Karsh) از وینستون چرچیل را در نظر بگیرید (عکس زیر)، که در آن نخست وزیر با یک دست بر کمر و دست دیگر روی پشت یک صندلی ایستاده است. این یک پرتره جاودانه است، و فقط حالت چهره خارق العاده او نیست که آن را فراموش نشدنی می کند – هرچند مطمئنا به این امر کمک کرده است.
برای به دست آوردن این ظاهر، مطمئن شوید که کمی زیر سطح چشم سوژه خود قرار بگیرید. یک حالت مقتدر می خواهید؟ از اثر کارش پیروی کرده و از چین بین دو ابرو (خط اخم) و چشمان باریک و نیمه باز به جای چشم های کاملا باز استفاده کنید.
لوازم صحنه
لوازم صحنه می توانند شگفتی آفرین باشند، اما آنها باید به جلسه عکاسی شما مرتبط باشند. به عبارت دیگر، آنها باید به گفتن داستان شخصی که دارید از او عکس می گیرید کمک کنند، به جای این که توجه را از او دور کنند. می توانید از مدل خود بخواهید هر شیئی را که شخصا برایش مهم است با خود به جلسه عکاسی بیاورد؛ این شیء نه تنها باعث می شود که احساس راحتی بیشتری بکند، بلکه به برانگیختن ایده های جدید نیز کمک می کند.
خط فک
از لحاظ تاریخی، پرتره های مردانه به سمت نورپردازی و کنتراست (تضاد بین روشنایی و سایه ها) سخت گرایش پیدا کرده اند، که اگر بخواهید خط فک را برجسته کنید، عالی است. در این حالت، به یاد داشته باشید که از مدل خود بخواهید که چانه اش را به سمت جلو و پایین بیاورد، چون این موقعیت به یک سایه قوی خوب روی گردن منجر خواهد شد.
این به این معنی نیست که شما نمی توانید از نور نرمتر استفاده کنید؛ هیچ قانونی در اینجا وجود ندارد. نور نرم که در گذشته برای پرتره های زنانه استفاده میشد، می تواند تصاویر زیبا و رویایی از مردان نیز ایجاد کند؛ فقط مانند نور سخت خط فک را برجسته نمی کند.
بیشتر بیاموزید: درک نور سخت و نور نرم در عکاسی
تکیه دادن دست روی زانو
این ژست زمانی اتفاق می افتد که مدل نشسته و بازوهایش روی زانوهایش قرار دارند. اگر می خواهید آن را به یک «عکس قوی» کلاسیک تبدیل کنید، دوربین خود را کمی پایین تر از سطح چشم سوژه قرار دهید.
متفکر
اسم این ژست از مجسمه معروف آگوست رودین برگرفته شده است، اما رد پای آن را در تمام تاریخ عکاسی نیز می توان یافت؛ یک عکاس به نام آلوین لنگدون کوبورن (Alvin Langdon Coburn)، حتی یک عکس پرتره از جورج برنارد شاو را از روی خود این مجسمه مدلسازی کرد. در این ژست، مدل نشسته است، و چانه اش روی دستش و آرنجش روی زانویش قرار دارد. این ژست به تفکر و قهرمانی مرتبط است، بنابراین برای پرتره های جدی خوب جواب می دهد.
پا روی پا انداختن
پا روی پا انداختن مدل شما، صرف نظر از ژستی که گرفته، تقریبا می تواند به هر عکسی پویایی و حس حرکت بدهد. با این حال، یکی از رایج ترین ژست های «پا روی پا» که می توانید پیدا کنید، شامل یک مدل نشسته است که مچ یکی از پاهایش روی زانوی پای دیگر قرار دارد. برای ایجاد یک حس طبیعی و کاندید (بی هوا) این ژست را می توان روی یک صندلی، نیمکت، یا مبل انجام داد.
صندلی وارونه
این ژست کلاسیک را می توان در همه جا از پرتره های نوجوانان گرفته تا جلد آلبوم ها پیدا کرد. این ژست خوب عمل می کند، چون همان حس اعتماد به نفس ژست «تکیه دادن دست روی زانو» را منتقل می کند، در حالی که تنوع بیشتری نیز به شما می دهد. برای ایجاد یک حس جالب و صمیمی، از سوژه خود بخواهید روی پشت صندلی تکیه داده یا دست هایش را آنجا قرار دهد.
دست زدن به صورت
از موقعیت دست های مدل خود برای هدایت نگاه بیننده استفاده کرده، و با پنهان و آشکار کردن قسمت های مختلف صورت بازی کنید. از دست زدن به صورت می توانید برای نشان دادن قدرت، آسیب پذیری، یا هر دو استفاده کنید.
دست به چانه، مانند عکس نمادین آلبرت واتسون از استیو جابز، داستان متفاوتی با دست زدن لطیف بر روی گونه خواهد گفت، بنابراین بررسی کنید تا ببینید مدل شما چه چیزی را دوست دارد و از آنجا شروع کنید. این که از سوژه بخواهید به صورتش دست بزند، می تواند به حالت های چهره کاندید و طبیعی نیز منجر شود، که «جعل کردن» آنها دشوار است.
جفت کردن دست ها
این ژست، که معمولا زمانی اجرا می شود که مدل نشسته است، می تواند نشانه فروتنی و زودجوشی مدل باشد. مانند «تکیه دست بر زانو»، از مدل خود بخواهید تا آرنج هایش را روی زانوهایش قرار دهد – فقط این بار از او بخواهید که کف دست هایش را به هم بچسباند. می توانید این کار را در حالت ایستاده نیز انجام دهید، اگر سوژه شما به چیزی مانند یک نرده تکیه داده است.
همچنین می توانید از این زمان استفاده کنید تا چند عکس کلوزآپ از دست ها بگیرید، که اغلب حتی بهتر از صورتش می تواند به گفتن داستان آن شخص کمک کند. همچنین مدل شما می تواند توجه بیننده را به هر گونه حلقه یا خال کوبی که ممکن است داشته باشد جلب کند.
پله ها
پله ها برای عکس های پرتره و فشن عالی هستند، چون سطوح و پرسپکتیوهای مختلفی ایجاد می کنند. از مدل خود بخواهید که روی یک پله بنشیند و پاهایش را روی دو پله متفاوت قرار دهد؛ داشتن این لایه ها به عکس شما عمق و جذابیت بیشتری می دهد.
تکیه به عقب
انواع مختلف ژست های «تکیه به عقب» وجود دارد که می توانید امتحان کنید، اما فعلا ما به نمونه های ساده اشاره می کنیم. از مدل خود بخواهید که به عقب تکیه دهد، و حداقل یکی از دست هایش را در پشت خود قرار دهد، تا او را نگه دارد. او می تواند به جای کف دست، آرنج هایش را نیز روی زمین قرار دهد، هر دو روش کارساز است.
مانند بسیاری از ژست های این لیست، این یکی نیز حس راحتی و آرامش را نشان داده، و به عکس های شما یک حس طبیعی بودن و خودجوشی می دهد. او می تواند به هر دو دستش تکیه دهد یا یکی از آنها را آزاد بگذارد تا بتواند آن را حرکت دهد. برای ایجاد یک نقطه جذابیت بیشتر، می تواند پاهایش را به صورت ضربدری روی هم قرار دهد، یا می تواند یکی از پاهایش را خم کرده و دیگری را دراز کند – تصمیم با شماست.
«در بین»
این مورد به تنهایی یک ژست نیست، اما به اندازه هر ژست مرسوم دیگری مهم است. «در بین» به ژست های طبیعی که مدل شما در بین ژست های رسمی می گیرد، اشاره دارد؛ این ژست می تواند به سادگی برگرداندن سرش برای نگاه کردن به شما یا رقصیدن با موسیقی وقتی که فکر می کند شما عکس نمی گیرید، باشد.
فاصله بین «ژست های» مرسوم همه فرصت هایی برای ثبت ژست های کاندید و فی البداهه هستند که منحصر به مدل شما می باشند. اینها ژست هایی هستند که نمی توان آنها را برنامه ریزی یا تنظیم کرد، بنابراین از این لحظه ها نهایت استفاده را بکنید.
این ژست ها فقط یک نقطه شروع هستند، و ما توصیه می کنیم که ذهن خود را نسبت به بدیهه سازی و ابتکار در محل عکاسی باز نگه دارید. صدها و حتی هزاران ژست عکاسی دیگر وجود دارد که می توانید بررسی کنید، ما در اینجا فقط به تعداد بسیار کمی از آنها اشاره کردیم. همچنین رویکرد شما بسته به شخصی که از او عکس می گیرید متفاوت خواهد بود – آنچه که برای یک چهره و شخصیت مناسب است، ممکن است برای دیگری مناسب نباشد.
وقت بگذارید و مدل خود را بشناسید و ببینید که او از این جلسه عکاسی چه می خواهد، و به یاد داشته باشید که در طول عکاسی مدل را تشویق کرده و به او بازخورد ارائه دهید. ژست دادن و راهنمایی کردن همیشه باید مثبت و سرگرم کننده باشد.
نویسنده: ۵۰۰px ISO
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.