من این روزها چندان طرفدار کارت های ویزیت نیستم. نه به خاطر این که مفید نیستند، بلکه چون اکثر افراد حتی بدون نگاه انداختن به وب سایت شما و کاری که انجام می دهید، آنها را در سطل زباله پرتاب می کنند. با این وجود خوب است که چند تا از آنها را در جیب خود داشته باشید. در این مطلب لنزک من یک راه حل برای استفاده از یک نوع خاص کارت ویزیت ارائه می دهم که مشتریان بالقوه شما ممکن است آنها/ را دور نیاندازند.

در طول سال گذشته، من طرفدار پر و پا قرص عکاسی شبانه و آسمان شب شده ام. من همیشه از آن لذت می بردم، اما زادگاه من در نروژ مناظر چندان جالبی ندارد. بنابراین من به ندرت برای بیرون رفتن در طول شب به خودم زحمت می دادم – مگر این که نمایش نادری از نورهای شمالی (شفق قطبی) یا بارش شهابی اتفاق می افتاد. با این حال، بعد از نقل مکان به شمال اسپانیا، بیشتر و بیشتر وقتم را صرف عکاسی از ستارگان کردم. چیزی که برای چشم غیر مسلح کاملا سیاه و تاریک به نظر می رسد، می تواند در پشت دوربین یک منظره زیبا باشد. در این مقاله، من نکات و ترفندهایی در مورد نحوه عکاسی از حالت های مختلف آسمان شب، از جمله کهکشان راه شیری، ماه نو، یا بارش شهابی به اشتراک خواهم گذاشت.

در این آموزش لنزک با دینا بلنکو برای درست کردن چند بستنی یخی خوش مزه و رنگی و یک صحنه اجسام بی جان زیبای تابستانی همراه شوید. بستنی های یخی دارای حرکت و پویایی با پاشیدن مایعات.

آیا می خواهید از یک زوج پرتره ای زیبا در فضای داخلی بگیرید؟ این آموزش لنزک به شما کمک خواهد کرد. کافیست صحنه را تجسم کنید، دوربین را روی سه پایه قرار دهد و عکس بگیرید و در نهایت عکس ها را در فتوشاپ ترکیب نمایید. در ادامه نگاهی کلی بر مراحل کار خواهیم داشت.

یک عکس عالی نه تنها توجه شما را به خود جلب می کند، بلکه آن را حفظ می کند. یک راه برای اطمینان از این که نگاه کردن به عکس شما غیر قابل مقاومت باشد، این است که یک ترکیب بندی مسحور کننده داشته باشید. عکاس حیات وحش ایان پلنت (Ian Plant) در کلاس «جریان بصری: تسلط بر هنر ترکیب بندی» سایت ۵۰۰px، عکاسان را به چالش کشید تا با شناسایی المان های طراحی مانند اَشکال، خطوط هدایتگر، پیش زمینه، و فضای منفی برای ایجاد ترکیب بندی های پویا، فراتر از قانون یک سوم فکر کنند.

مهدی پاسگر: «مدت ٩ سال هست که مجموعه ای را در زمینه «فرم» در طبیعت بکر مناطق مختلف ایران عکاسی کردم با عنوان «چهره های پنهان». تا به حال سه نمایشگاه انفرادی در گالری بهزاد و خانه عکاسان و گالری اندیشه با این عنوان و موضوع داشتم. موضوع این آثار فرم و به بیانی ساده به تصویر کشیدن شکل هایی هست که در طبیعت وجود دارد ولی دیدن آن ها نیاز به نگاهی عمیق و دقیق دارد که با جدا سازی سوژه که معمولا بخشی از یک درخت یا صخره یا سنگ و چوب و استلاکمیت و استلاکتیت موجود در غارهاست، بیننده در آن قاب مورد نظر تصویری از صورت انسان یا یک حیوان و یا حتی موجوداتی تخیلی را می بیند.»