
اگر در مورد قوانین مرسوم ترکیب بندی (خطوط هدایتگر، کادربندی طبیعی، و غیره) فکر کنید، چیزی که همه آنها به طور مشترک دارند این است که شما را به تجزیه جهان به المان ها تشویق می کنند – تا جهان را به عنوان مجموعه ای از اَشکال، خطوط، و فرم ها ببینید. وقتی این کار را انجام دهید، وقتی دنیا را به عنوان یک صدای فراگیر سه بُعدی که در آن همه چیز به هم پیوسته است نبینید، آن وقت سازماندهی ترکیب بندی شما (و دنبال کردن آن قوانین ترکیب بندی در صورتی که بخواهید) بسیار آسان تر است. در این آموزش لنزک آنتونی ایپز در مورد ایده اش، تجزیه صحنه به عناصر و المان های مجزا و سپس سازماندهی و مرتب کردن آن ها به شکل مطلوب، توضیح می دهد.
ادامه مطلب